Τη μεγαλύτερη επιδημία ιλαράς των τελευταίων τριάντα χρόνων βιώνει η Πολιτεία του Τέξας σύμφωνα με το αμερικανικό υπουργείο Υγείας. Και ενώ οι απόλυτοι αριθμοί δεν είναι μεγάλοι, η ταχύτητα εξάπλωσης και το ποσοστό των μη εμβολιασμένων ατόμων στον πληθυσμό δημιουργούν έντονες ανησυχίες στους ειδήμονες.

Ειδικότερα, από την Τρίτη 11/2 μέχρι την Παρασκευή 14/2 τα κρούσματα είχαν διπλασιασθεί από 24 σε 48, τα 42 εκ των οποίων εντοπίζονταν στην κομητεία Γκέινς, επίκεντρο της επιδημίας σύμφωνα με τις υγειονομικές αρχές. Δεκατρία άτομα νοσηλεύονται σε αυτή την κομητεία, ενώ όλα τα κρούσματα αφορούν μη εμβολιασμένους ασθενείς.

Παρά το γεγονός ότι η ιλαρά – μια ιογενής λοίμωξη – θεωρείται εκριζωμένη στις ΗΠΑ από το 2000, τα τελευταία χρόνια σημειώνονται κρούσματα, λόγω της απροθυμίας ενός ολοένα αυξανόμενου αριθμού γονέων να εμβολιάσουν τα παιδιά τους, πράγμα που δημιουργεί ρωγμές στο τείχος ανοσίας ενάντια στη νόσο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2024 αναφέρθηκαν κρούσματα ιλαράς σε 27 αμερικανικές Πολιτείες, της Ουάσιγκτον συμπεριλαμβανομένης, ενώ τα συνολικά φετινά κρούσματα έχουν ξεπεράσει το περυσινό ρεκόρ.

Και ενώ οι ειδήμονες ανησυχούν περιγράφοντας το φαινόμενο της επιστροφής της ιλαράς ως μια «ρωγμή στα θεμέλια ενός κτιρίου ικανή να οδηγήσει στην κατάρρευσή του», η επίπτωση της αντιεμβολιαστικής ρητορικής χρήζει κοινωνιολογικής μελέτης. Πραγματικά είναι απορίας άξια η μεταστροφή της κοινής γνώμης (ή τουλάχιστον μιας ικανής μερίδας αυτής): από το αίσθημα ανακούφισης στη δεκαετία του 1960, όταν δημιουργήθηκε το εμβόλιο εναντίον της ιλαράς, στη σημερινή άρνηση του εμβολιασμού ενάντια στη νόσο με τη μεγαλύτερη μεταδοτικότητα.

Ενας μολυσμένος ασθενής μπορεί να μεταδώσει την ιλαρά σε έως και εννέα από τις δέκα στενές επαφές του! Διόλου τυχαία, τη δεκαετία πριν από τη διάθεση του εμβολίου (το 1963) όλα τα παιδιά στις ΗΠΑ πάθαιναν ιλαρά μέχρι την ηλικία των 15 ετών, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία. Και βεβαίως η αυξημένη μεταδοτικότητα έχει συνέπειες: κατά την ίδια δεκαετία, 3 έως 4 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ μολύνονταν με ιλαρά κάθε χρόνο, γύρω στις 48.000 νοσηλεύονταν (εκ των οποίων οι 1.000 με εγκεφαλίτιδα – οίδημα του εγκεφάλου) και 400-500 έχαναν τη ζωή τους.

Χάρη στο εμβόλιο της ιλαράς – το οποίο στις μέρες μας χορηγείται σε συνδυασμό με αυτά της παρωτίτιδας και της ερυθράς – η νόσος είχε πάψει να θεωρείται πρόβλημα δημόσιας υγείας για πάνω από δύο δεκαετίες. Η επανάκαμψή της όμως τόσο στις ΗΠΑ όσο και την Ευρώπη (πέρυσι στη χώρα μας είχαν καταγραφεί 8 κρούσματα) είναι μια τάση αποκαλυπτική του επιστημονικού αναλφαβητισμού των σύγχρονων κοινωνιών που άφησε χώρο για τη διείσδυση μια ελιτίστικης «εναλλακτικής» κουλτούρας, που βλέπει εχθρούς εκεί όπου δεν υπάρχουν. Εν τω μεταξύ, ο αληθινός εχθρός προελαύνει…