Ο τούρκος πρόεδρος βρίσκεται αντιμέτωπος με πολλαπλά μέτωπα. Στο εσωτερικό, μετά την απώλεια της Κωνσταντινούπολης (με οδυνηρό τρόπο λόγω κακών χειρισμών), η αμφισβήτηση εντείνεται. Οχι μόνο στο πρόσωπό του, αλλά κυρίως στις εμφανείς δυσλειτουργίες που εμφανίζει το υπερσυγκεντρωτικό προεδρικό σύστημα. Μόνο τυχαία δεν είναι η διαφοροποίηση προβεβλημένων στελεχών του AKP, όπως ο πρώην πρόεδρος της χώρας Γκιουλ και ο πρώην υπουργός Οικονομίας και Εξωτερικών Μπαμπατζάν, αλλά και η διαφαινόμενη πρόθεσή τους να εκφράσουν τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του AKP μέσω ενός νέου σχηματισμού. Εξίσου, ο ισχυρός βαθμός εξάρτησης του κόμματος από το αντίστοιχο του Μπαχτσελί, χωρίς τις ψήφους του οποίου δεν υπάρχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, καθώς και ο βαθμός διείσδυσης του γερόλυκου πολιτικού στον κρατικό μηχανισμό δημιουργούν εύλογο προβληματισμό. Ελληνικού ενδιαφέροντος είναι η περίπτωση (βεβαιότητα, σύμφωνα με ορισμένους) η απήχηση του Μπαχτσελί στις ένοπλες δυνάμεις να διευρύνεται συν τω χρόνω.
Πέραν αυτών, η οικονομία είναι η άλλη μεγάλη πρόκληση για τον Ερντογάν. Πολιτικός χρόνος πλέον υπάρχει (σχεδόν τετραετής) προκειμένου να διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Ωστόσο, ακόμη και αν οι ΗΠΑ αναστείλουν για ένα χρονικό διάστημα τις κυρώσεις, εφόσον προχωρήσει η Τουρκία στην προμήθεια των S-400, οι σοβαρές δυσχέρειες στην αποπληρωμή ιδιωτικών χρεών (λόγω υποτίμησης του εθνικού νομίσματος και της έκθεσης των δανείων σε δολάρια) αναμένεται να υποχρεώσουν την τελευταία στην προσφυγή σε βοήθεια από το εξωτερικό. Ο Ερντογάν απορρίπτει κατηγορηματικά αυτό το ενδεχόμενο και οπωσδήποτε κάτι τέτοιο θα πλήξει το εγχώριο αφήγημά του περί πανίσχυρης Τουρκίας με τον ίδιο στο τιμόνι. Μία άλλη κίνηση αποσυμπίεσης, αν όχι κλείσιματος του ματιού στις αγορές, θα ήταν η αποπομπή του γαμπρού του από το υπουργείο Οικονομικών, δεδομένου ότι αποδείχθηκε ανεπαρκής. Ετσι και αλλιώς, πέρα από πρόσωπα, οι διαρθρωτικές αρρυθμίες που εμφανίζει η τουρκική οικονομία δεν αφήνουν χρονικά περιθώρια στον τούρκο πρόεδρο. Οι μεγάλες απώλειες του AKP στις φτωχογειτονιές της Κωνσταντινούπολης και σε προπύργια του κυβερνώντος κόμματος έδειξαν ότι ακόμη και όσοι βγήκαν από το οικονομικό και κοινωνικό περιθώριο χάρη σε αυτή αποστασιοποιούνται πλέον εμφατικά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
