Είτε από παράδοση είτε από ελπίδα είτε επειδή ο αλγόριθμος μας χτυπάει όπου μας βρει, τα resolutions είναι για μια ακόμα χρονιά έξω από την πόρτα του μυαλού μας, εκφράζοντας την ελπίδα που θέλουμε, απέναντι στην πραγματικότητα που βιώνουμε.
Θα ξεκινήσουμε πρωινό τρέξιμο, κάπου μεταξύ της σχολικής προσευχής και του εξάψαλμου στους κολλημένους από την κίνηση δρόμους της Αττικής. Θα σταματήσουμε να τρώμε επεξεργασμένες τροφές και θα το γυρίσουμε στο raw ή έστω στο χαμηλών λιπαρών διαιτολόγιο. Θα κάνουμε αποταμίευση (κι ας μη φτάνουν ούτε για τα τρέχοντα) και θα κόψουμε το doom scrolling.
Μέχρι τον Φεβρουάριο. Μετά, όλοι πίσω στις κακές συνήθειές μας. Τα resolutions δεν κρατάνε ούτε μέχρι την Καθαρά Δευτέρα κι ας αντέχουν από την εποχή των Βαβυλωνίων, που υπόσχονταν στους θεούς πράματα και θάματα, για να κερδίσουν την εύνοιά τους ή έστω ένα credit της εποχής.
Ας ελπίσουμε ότι τα κυβερνητικά resolutions που έχουν προαναγγελθεί (δηλαδή διαρρεύσει) αντί για κάλαντα, να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και κυρίως επιτυχίας. Μειώσεις φόρων, αύξηση κατώτατου μισθού, χαμηλότερες – έστω 1% – ασφαλιστικές εισφορές, σχέδιο κατά του εθισμού στα κοινωνικά δίκτυα, πλάνο αντιμετώπισης του αλκοόλ που καταναλώνουν οι ανήλικοι, Σπίτι μου 2 και Μεταρρυθμίσεις 203 στο σύνολο, κυνήγι φοροδιαφυγής και νίκη επί της ακρίβειας. Μέχρι και νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας υπόσχεται η κυβέρνηση, αν και αυτό το τελευταίο έχει εξελιχθεί σαν το μάντεψε ποιος. Φοράει γυαλιά, έχει μουστάκι; Κεντροαριστερός ή από την άλλη όχθη;
Το 2025 δεν είναι πάντως έτος ακίνδυνο για την κυβέρνηση της ΝΔ. Η μεσαία τάξη έχει στρίψει την πλάτη της, ο Ντόναλντ Τραμπ κρατάει ακόμη κλειστά τα χαρτιά του για τη γειτονιά μας, η Ευρώπη βλέπει τις βασικές οικονομίες της να έχουν βαθιές πληγές και η Τουρκία αρχίζει να βαριέται στα ήρεμα νερά του Αιγαίου. Μαζί με τα 6 χρόνια κόπωσης, κυρίως εσωτερικών ισορροπιών, από τη διακυβέρνηση αλλά και την αργόσυρτη αλλά υπαρκτή δημοσκοπική κάμψη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης καλείται να κρατήσει όχι μόνο το τιμόνι αλλά και το γκάζι πατημένο, για να μη μείνουν τα resolutions στη θεωρία.
Ούτε θα βοηθήσει να μετατεθούν για το 2026. Μέχρι τότε μπορεί να υπάρξει αντιπολίτευση. Είναι κι αυτό μια ελπίδα. Ενα re-solution.
