Καινούργιες σημαίες ανεμίζουν στον ουρανό της Δαμασκού. Δηλώνουν τη ρήξη των νέων ηγετών της Συρίας με το παλαιό καθεστώς του Ασαντ. Πίσω από τις σημαίες, ΗΠΑ, Τουρκία και Ισραήλ ετοιμάζονται για την επόμενη μέρα.

Προβληματισμό στη Δύση προκαλεί η ταυτότητα αυτών που έχουν καταλάβει την εξουσία. Πρόκειται για την οργάνωση Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, που είναι χαρακτηρισμένη ως τρομοκρατική από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και έναν σημαντικό αριθμό κρατών.

Τα προηγούμενα χρόνια κατείχε την περιοχή του Ιντλίμπ στη βορειοδυτική Συρία. Εκεί εφάρμοζε τoν ισλαμικό νόμο Σαρία με ό,τι σημαίνει αυτό, από τον ενδυματολογικό κώδικα έως τις διώξεις των αντιφρονούντων. Επί παραδείγματι, παντρεμένες γυναίκες δεν μπορούν να πηγαίνουν σχολείο ή πανεπιστήμιο. Οι μειονότητες ξανάνοιξαν τις εκκλησίες τους, αλλά σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο Ισλάμ: γίνονται μεν αποδεκτές ως «οι λαοί της Βίβλου», με καθεστώς κατώτερο των μουσουλμάνων δε.

Στην παρούσα φάση, όμως, εκείνο που προέχει για τη Δύση είναι να υπάρξουν γέφυρες επικοινωνίας με το νέο καθεστώς. Ο αγγλοσαξονικός Τύπος έκανε ήδη τα πρώτα βήματα για την κάθαρση. Μετά την κατάληψη της Δαμασκού, οι πολεμιστές της οργανώσεως έπαψαν να χαρακτηρίζονται «τζιχαντιστές» και ονομάστηκαν «μαχητές».

Ο ηγέτης τους Αλ Τζολάνι σταμάτησε να χρησιμοποιεί το πολεμικό του ψευδώνυμο και ζητεί να τον αποκαλούν με το όνομά του. Ακολούθησε σειρά άρθρων σε σοβαρές δυτικές εφημερίδες που εξηγούν ότι η κατάσταση στην περιοχή Ιντλίμπ, που κυβερνούσαν οι τζιχαντιστές επί χρόνια, ήταν πολύ καλύτερη εν συγκρίσει προς τα συμβαίνοντα στο Αφγανιστάν των Ταλιμπάν.

Υπάρχει ηρεμία και οι μειονότητες δεν διώκονται. Εν αντιθέσει προς τις εκθέσεις ανθρωπιστικών οργανώσεων, αναφέρεται ότι οι συγκεκριμένοι τζιχαντιστές δεν ασκούν βία (είναι σαν να λέμε ότι ένα λιοντάρι αποφάσισε να γίνει χορτοφάγο). Σε εκπομπή του BBC ο νέος ηγέτης της χώρας εμφανίστηκε μάλιστα να μιλάει και για τα εκπαιδευτικά δικαιώματα των γυναικών.

Προς το παρόν την επικοινωνία της Δύσεως με το νέο καθεστώς έχει αναλάβει προνομιακά η Τουρκία. Ολα αυτά τα χρόνια χρηματοδοτούσε, εκπαίδευε, εξόπλιζε και γενικώς διατηρούσε σχέσεις με όλες τις ομάδες των τζιχαντιστών της Συρίας. Ετσι η Τουρκία αναδεικνύεται σε περιφερειακή δύναμη που μπορεί να ασκεί επιρροή πέραν των συνόρων της.

Τα τουρκικά σχέδια δεν περιορίζονται σε αυτό. Θέλει να εκκαθαρίσει μια ζώνη κατά μήκος των τουρκο-συριακών συνόρων, εντός της Συρίας, και να εγκαταστήσει εκεί τους Σύρους που ζουν ως πρόσφυγες στο έδαφός της. Με αυτόν τον τρόπο θα εκκαθαρίσει και τους Κούρδους.

Οι Ισραηλινοί βρήκαν ευκαιρία και κατέστρεψαν όλον τον οπλισμό και τις οχυρώσεις της Συρίας. Αυτό δεν σημαίνει ειρήνη αλλά ησυχία για αρκετά χρόνια. Προωθήθηκαν επίσης στο συριακό όρος Χερών.

Από την κορυφή του, που απέχει μόλις 25 χλμ. από τη Δαμασκό, ελέγχουν την επικοινωνία ανάμεσα σε Συρία και Λίβανο. Καθημερινά βλέπουν τα πλήθη των προσφύγων που επιστρέφουν να μπλέκονται με το αντίστροφο ρεύμα εκείνων που ανησυχούν και αναχωρούν από τη χώρα.

Ο κ. Αγγελος Συρίγος είναι καθηγητής Διεθνούς Δικαίου & Εξωτερικής Πολιτικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο, βουλευτής ΝΔ στην Α’ Αθηνών.