Ισως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της εκλογικής αναμέτρησης δεν είναι, όπως προδιαγράφεται τουλάχιστον, το αποτέλεσμα της κάλπης, αλλά αν αυτό θα γίνει η αφετηρία για μια νέα τομή στην πολιτική ζωή της χώρας. Αν δηλαδή θα αφήσουμε πίσω τον κύκλο της στασιμότητας και της μιζέριας και θα αρχίσει να γράφεται ο επίλογος των παθογενειών, ιδεοληψιών, αναχρονισμών της δεκαετούς κρίσης, αλλά και συνολικά της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Οι συμπτώσεις της Ιστορίας και οι εμπειρίες όλων αυτών των χρόνων ευνοούν μια τέτοια προοπτική, αν και στην Ελλάδα οι διαψεύσεις είναι συνήθως περισσότερες από τις ελπίδες. Σαράντα πέντε χρόνια από τον Ιούλιο του ’74, ο κύκλος της μεταπολίτευσης με τα θετικά και αρνητικά του είναι σαφές ότι έχει ολοκληρώσει τη διαδρομή του. Ο κ. Τσίπρας που γεννήθηκε αυτές ακριβώς τις μέρες της μεταπολίτευσης, φιλοδόξησε να εκφράσει αυτή την αλλαγή σελίδας αλλά απέτυχε οικτρά. Μπορεί να βρέθηκε στην εξουσία παραπλανώντας τους πολίτες, αλλά σήμερα οι ίδιοι που τον πίστεψαν τον εκδικούνται, επιβραβεύοντας τον κ. Μητσοτάκη με την ίδια διαφορά, 9 μονάδες σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, που πριμοδότησαν τότε τις ψεύτικες υποσχέσεις του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
