Πού ακριβώς μπαίνει η διαχωριστική γραμμή; Πότε μια ύβρις έχει σεξιστικό υπόβαθρο; Και αλήθεια, αν τα λεγόμενά σου σε κάνουν αγροίκο ή σεξιστή, υπάρχει ζυγαριά να μας πει τι από τα δύο είναι χειρότερο; Γνωρίζοντας το πολύ συχνά απαράδεκτο έως και υβριστικό ύφος του κ. Πολάκη, αμφιβάλλει κανείς ότι θα έλεγε το ίδιο και σε έναν άνδρα; Δεν ξέρουμε βέβαια αν με το «πήγαινε να κάνεις καμιά δουλειά» που είπε στην κυρία Συρεγγέλα εννοούσε πολιτική δουλειά ή το να πλύνει κάνα πιάτο. Και έπειτα, αν εννοούσε «πήγαινε να ελέγξεις τα λάδια του αυτοκινήτου»; Θα ήταν σεξιστική η επίθεση ή μήπως όχι;
Σαν χθες θυμάμαι τον κ. Ξυνίδη να φωνάζει στην κυρία Καϊλή «σιγά την καλτσοδέτα» στη Βουλή. Να μια καραμπινάτη περίπτωση σεξισμού. Ηταν 2011. Σήμερα, δεκατρία χρόνια μετά, τα πράγματα έχουν αλλάξει αρκετά. Βάσιμα υποθέτει κανείς πως δεν θα τολμούσε βουλευτής να πει κάτι αντίστοιχο, και αυτό δικαιούμαστε να μας το πιστώσουμε ως πρόοδο.
Για να επιστρέψω όμως στην «Πολακιάδα», μου προκαλεί μια αμηχανία η προσέγγιση της κυρίας Συρεγγέλα: «Ολες οι συναδέλφισσες στη Βουλή να υψώσουμε φωνή απέναντι στο «βούλωσ’ το»». Οι γυναίκες ιστορικά έχουμε υποστεί και εξακολουθούμε να υφιστάμεθα ακραίες διακρίσεις. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Είμαστε βέβαιες όμως ότι πράττουμε σωστά όταν αυτοπροσδιοριζόμαστε ως ειδική κατηγορία που χρήζει προστασίας επειδή ο Πολάκης μίλησε σε μια γυναίκα με το ίδιο απαράδεκτο ύφος που χρησιμοποιεί χρόνια τώρα κατά πάντων; Και έπειτα, μόνο οι γυναίκες πρέπει να υψώσουν φωνή; Φωνή απέναντι στα «βούλωσ’ το» του κάθε Πολάκη οφείλουμε να υψώσουμε όλοι προκειμένου τέτοιο ύφος να μη χωρά στον δημόσιο διάλογο. Είτε απευθύνεται σε άνδρα είτε σε γυναίκα. Ετσι δεν είναι; Ο κ. Πολάκης, βέβαια, έχει ελευθέρας από το κόμμα του. Είχε επί Τσίπρα, έχει και επί Κασσελάκη.
Και κάτι άλλο. Οι γυναίκες δεν έχουμε καμία ανάγκη από υπερασπιστές. Πολύ περισσότερο όταν με τις παρεμβάσεις τους τα κάνουν χειρότερα. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Αδωνι Γεωργιάδη. Πριν από το πολυσυζητημένο «ουστ» στον Πολάκη, ο υπουργός Υγείας είπε κάτι που πέρασε μάλλον στα ψιλά: «Σε μένα δεν μπορείς να κάνεις αυτά που έκανες στην κυρία Συρεγγέλα». Δηλαδή, σε ελεύθερη απόδοση, «σε μια γυναίκα σε παίρνει. Σε εμένα, όχι».
Αυτό είναι, βλέπεις, το πρόβλημα με τον σεξισμό. Μας έχει ποτίσει τόσο βαθιά που πολλές φορές δεν συνειδητοποιούμε τι βγαίνει από το μυαλό και το στόμα μας. Από τέτοιες γραμμές «υπεράσπισης», λυπάμαι, αλλά δεν θα πάρω.
