Το επόμενο χρονικό διάστημα θα κρίνει πολλά σε σχέση με τη μακροημέρευση Ερντογάν στην εξουσία. Οχι ότι δεν παραμένει ο κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Ωστόσο, το καθεστώς του εμφανίζει σημάδια κόπωσης και συντήρησης ενός νοσηρού κλίματος, με έντονα διχαστικό λόγο. Επακόλουθα, μπορεί μεν ο τούρκος πρόεδρος να περιχαρακώνει ένα σημαντικό τμήμα του λαού, ειδικότερα το πιο συντηρητικό και θρησκευόμενο, από την άλλη, χάνει την επαφή του με τον μισό πληθυσμό, που φαίνεται πως αποστρέφεται τις μεθόδους του και δεν «τσιμπάει» στη συνεχή δαιμονοποίηση των αντιπάλων.
Ο επαναληπτικός γύρος στον μητροπολιτικό δήμο της Κωνσταντινούπολης, αν τελικά επανεκλεγεί ο Ιμάμογλου, θα προκαλέσει σοβαρές ανακατατάξεις για τους ακόλουθους λόγους: α) αποτελεί προπύργιο των Ισλαμιστών από το 1994, β) ο Ερντογάν ξεκίνησε από εκεί τη μετέπειτα νικηφόρα πορεία του και για λόγους πρεστίζ δεν θέλει ενώ βρίσκεται στην προεδρία να την απολέσει, γ) έχει τεράστιο αυτοτελή προϋπολογισμό, ο οποίος δεν υπόκειται σε ουσιαστικό έλεγχο, άρα προσφέρει δυνατότητες διαχείρισης κατά το δοκούν, δ) λόγω της μακράς παρουσίας του AKP στα δημαρχιακά δρώμενα, προφανώς έχουν σπαταληθεί κεφάλαια με τρόπο που καλό είναι να μη γνωστοποιηθεί στην αντιπολίτευση, και ε) μεγάλο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας διεξάγεται στην ευρύτερη περιφέρεια (άνω του 30% του ΑΕΠ, σχεδόν αντίστοιχο ποσοστό της βιομηχανικής παραγωγής), ενώ και η οικονομική ελίτ επιζητά συνεχείς διαύλους συνεννόησης με τον εκάστοτε δήμαρχο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
