«Από το Στετίν στη Βαλτική μέχρι την Τεργέστη στην Αδριατική, ένα Σιδηρούν Παραπέτασμα έχει επιπέσει στην ήπειρο», Γουίνστον Τσόρτσιλ, 5 Μαρτίου, 1946.
«Αλλά το σημαντικότερο πράγμα που έχει συμβεί στον κόσμο στη ζωή μου, στις ζωές μας, είναι το εξής: Με τη χάρη του Θεού, η Αμερική κέρδισε τον Ψυχρό Πόλεμο» – πρόεδρος Τζορτζ Μπους, 28 Ιανουαρίου 1992.
Είδα στο Νέτφλιξ το έξοχο «Turning Point: Nuclear Weapons and the Cold War», μια σειρά ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία του Brian Knappenberger. Καλύπτει μια κρίσιμη περίοδο της Ιστορίας, από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης μέχρι την άνοδο του Βλαντίμιρ Πούτιν στην εξουσία, εστιάζοντας στις φλόγες και τις ανταύγειες εκείνης της εποχής και το πώς επιδρούν στον σημερινό κόσμο.
Στη σειρά υπάρχουν λεπτομερείς αναφορές για τη δολοφονική άνοδο του Στάλιν, την εκτέλεση των Ρόζενμπεργκ, τη μάστιγα του Μακαρθισμού, την ιδιοφυή σάτιρα του Κιούμπρικ «Dr. Strangelove», τον Κόλπο των Χοίρων, την κουβανική κρίση πυραύλων. Φυσικά, και τη δημιουργία της CIA, η οποία υποστήριξε, μεταξύ άλλων, αιματηρά πραξικοπήματα στο Ιράν και τη Γουατεμάλα, χρησιμοποιώντας ως αγελαία δικαιολογία το άλλοθι της κομμουνιστικής επέκτασης. Και οι δύο υπερδυνάμεις έκαναν πολλές βρώμικες δουλειές κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, μια εποχή όπου η ανθρωπότητα έφτασε πιο κοντά από ποτέ στη μοιραία απόφαση, στο αδιανόητο λάθος της μαζικής καταστροφής.
Συνδέει επίσης το παρελθόν με το παρόν με τρόπο που θα πρέπει να μας προβληματίζει. Oταν η Ρωσία χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο για να χειραγωγήσει της αμερικανικές εκλογές, ουσιαστικά ενεργοποιεί εντολές από παλιά μάνιουαλ της KGB και της CIA, που προκάλεσαν ύψιστη ζημιά στο παρελθόν.
Η σειρά δείχνει πως η ιλαρή περιφρόνηση του Πούτιν για τη δημοκρατία, ο ψυχαναγκασμός του οράματος μιας νέας χρυσής εποχής για τη Ρωσία, η ανάγκη του να συντρίβει τη διαφωνία και να παραμένει στην εξουσία επ’ αόριστον ακολουθούν ένα μοτίβο που έχει περισσότερα κοινά με τον Στάλιν από ό,τι με τον Μπρέζνιεφ. Είναι αποφασισμένος να κάνει τη Ρωσία μεγάλη ξανά. Δεν είναι περίεργο που ο Ντόναλντ Τραμπ είναι θαυμαστής του.
Οπως αναφέρουν και οι «Financial Times», αυτή η έξοχη σειρά μάς υπενθυμίζει πως ο Ψυχρός Πόλεμος δεν ήταν ένας αγώνας τακτικής, κάτι σαν παρτίδα σκάκι μεταξύ ετοιμοπόλεμων πολιτικών, αλλά ένα παιχνίδι ρωσικής ρουλέτας που παιζόταν από ασταθείς παίκτες που κρατούσαν ένα όπλο στο κεφάλι όλων μας.
Κάθε επεισόδιο ξεκινά με σκηνές από την Ουκρανία για να διασφαλισθεί ότι δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το σημείο που παίζεται αυτό το καυτό παιχνίδι τώρα.
