Φανταστείτε για λίγο τον εαυτό σας στη θέση του προέδρου Ερντογάν: Μετά από 20 τόσα χρόνια στην εξουσία, βρίσκεστε στο τέλος της δεύτερης προεδρικής θητείας σας, σε ένα σύστημα που δημιουργήσατε εσείς στις δικές σας προεδρικές προδιαγραφές για να μπορείτε να ασκήσετε ακόμη μεγαλύτερη εξουσία από αυτήν ενός κοινοβουλευτικού πρωθυπουργού.
Για να τα καταφέρετε όμως θα πρέπει είτε να τροποποιήσετε το Σύνταγμα ώστε να σας επιτραπεί μια τρίτη θητεία είτε να παραιτηθείτε πριν από τη λήξη της θητείας σας προβάλλοντας το επιχείρημα ότι η δεύτερη θητεία δεν έχει ολοκληρωθεί και επομένως έχετε μια ακόμη ευκαιρία.
Και στις δύο περιπτώσεις, όμως, κάποιος θα πρέπει να σας εκλέξει – και φαίνεται ότι ο πιθανός αντίπαλός σας, που παρεμπιπτόντως έχει ήδη κερδίσει και άλλες εκλογές, παρά τις τρικλοποδιές, προηγείται σε όλες τις μετρήσεις.
Φαίνεται πως μία λύση υπάρχει στον δρόμο για την ισόβια προεδρία, ιδίως όταν δεν έχετε εντοπίσει ακόμη ή δεν θέλετε να εντοπίσετε έναν πιθανό διάδοχο: να αρχίσετε να καθαρίζετε το τοπίο, απομακρύνοντας πιθανούς υποψηφίους αλλά και οποιονδήποτε άλλον αρθρώνει αντιπολιτευτικό λόγο.
Το έχετε ήδη κάνει με μια σειρά αξιωματούχων στις κουρδικές περιοχές ενώ παραλλήλως προσπαθείτε να αποκαταστήσετε τις σχέσεις σας με το PKK και τον ηγέτη του, τον οποίο πάντως έχετε ακόμη στη φυλακή. Εχετε ήδη συγκρουστεί με το οικονομικό κατεστημένο της χώρας, με όσες μεγάλες εταιρείες δεν ανήκουν στην οικογένεια, φθάνοντας στο σημείο να απαγορεύσετε την έξοδο από τη χώρα στον επικεφαλής των τούρκων βιομηχάνων.
Κάποιοι από τους δημάρχους των μικρότερων δήμων που συναπαρτίζουν την Κωνσταντινούπολη είναι ήδη στη φυλακή και επομένως ο δρόμος είναι ανοιχτός για την τελική εκκαθάριση. Τα πρώτα στάδια έχουν ήδη ολοκληρωθεί, π.χ. το πανεπιστημιακό πτυχίο του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, που είναι προαπαιτούμενο για την υποβολή υποψηφιότητας, έχει ήδη ακυρωθεί.
Μια ματιά στον υπόλοιπο κόσμο φαίνεται να εξασφαλίζει μια οιονεί ασυλία. Είχατε μόλις μια τηλεφωνική συνομιλία με τον παλαιό σας φίλο και εταίρο στον Λευκό Οίκο, ο οποίος αφενός είναι εξαιρετικά απασχολημένος τινάζοντας στον αέρα τις συμμαχίες που εξασφάλισαν 80 χρόνια ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας στον πλανήτη και αφετέρου δεν ενδιαφέρεται και ιδιαιτέρως για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς απολύει δημοσίους υπαλλήλους, καταργεί προγράμματα προστασίας της διαφορετικότητας στο εσωτερικό και αναπτυξιακής βοήθειας στο εξωτερικό ενώ απελαύνει πλήθος νέων φερομένων ως μελών συμμοριών παραβλέποντας την ευθεία εντολή του δικαστηρίου για το αντίθετο.
Οι περί το κράτος δικαίου ασχολούμενοι βρίσκονται ιδίως στην Ευρώπη αλλά οι σπουδαιότεροι εξ αυτών μόλις πέρασαν από την Αγκυρα για να αναζητήσουν βοήθεια στην προσπάθεια ενίσχυσης της Ουκρανίας. Χωρίς αμφιβολία, είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι ο δικός σας εμπειροπόλεμος στρατός μπορεί να αναπτυχθεί αμέσως στο ουκρανικό μέτωπο, τινάζοντας απλώς από τις μπότες του τη σκόνη των κουρδικών περιοχών και την άμμο της Λιβύης.
Είναι ακόμη σημαντικότερη η πρακτική βοήθεια που μπορεί να προσφέρει η αμυντική βιομηχανία σας καθώς οι ευρωπαϊκές χώρες μπορεί να αποφάσισαν να αυξήσουν τους προϋπολογισμούς τους και να δανειστούν για να στήσουν ξανά τις δικές τους μονάδες παραγωγής αμυντικού υλικού αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν πρόκειται να εξασφαλίσει οβίδες και drones για αύριο το πρωί.
Θα μπορούσαν βέβαια να φωνάξουν οι εκ δυσμών γείτονες, που πολύ θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν αυτή την ευκαιρία «της κατάφωρης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου» (δικά τους λόγια) για να περιορίσουν την τουρκική πρόσβαση στα ευρωπαϊκά κεφάλαια και στις αναδυόμενες συμμαχίες των προθύμων – αλλά το πολύ-πολύ να καθυστερήσουν ακόμη οι προγραμματισμένες μας συναντήσεις που πανθομολογουμένως έχουν φθάσει στα όρια του εφικτού.
Οσο για την αντίδραση στο εσωτερικό της χώρας, αντιμετωπίσιμη. Αν και τώρα που το σκέφτεστε, έτσι δεν είχε ξεκινήσει και η δική σας καριέρα; Μμμμμ..
Η κυρία Μαρία Γαβουνέλη είναι καθηγήτρια Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και γενική διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ.
