Γουρλού η κυρία Μέρκελ. Δεν πρόλαβε να εκπέμψει την ενθουσιώδη στήριξή της προς τον κ. Τσίπρα και το ποδαρικό της μετετράπη σε κυβερνητική κρίση. Ταυτόχρονα ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων ναύαρχος Αποστολάκης αναβαθμίζεται σε υπουργό Αμυνας, γεγονός που εύλογα συσχετίζεται με την προ ημερών δήλωσή του ότι αν οι Τούρκοι αποτολμήσουν απόβαση σε κάποια ελληνική βραχονησίδα οι Ενοπλες Δυνάμεις μας θα αντιδράσουν ισοπεδώνοντάς την. Η ανατριχιαστικού ρίσκου δήλωση αυτή, που επιμελώς δεν σχολιάστηκε από τα αμήχανα πολιτικά κόμματα, εισπράχθηκε από την εξ Ανατολών «σύμμαχο» χώρα με πλειοδοσία οξύτητας, καθώς ο πρόεδρος Ερντογάν απείλησε ότι θα ρίξει τους Ελληνες στη θάλασσα, ο δε συνεργαζόμενος με αυτόν πρόεδρος της Εθνικιστικής Δράσης Μπαχτσελί απείλησε ότι «θα πληρώσει βαρύ τίμημα όποιος λέει πως «αν έρθουν οι Τούρκοι θα τους ισοπεδώσουμε»».
Είναι γνωστό από την παγκόσμια Ιστορία ότι πολλές αιματηρές συρράξεις οφείλονται σε μάλλον ασήμαντα περιστατικά. Και η λαϊκή σοφία διδάσκει «λαγός τη φτέρη έσειε, κακό του κεφαλιού του». Πολύ περισσότερο όταν η Ιστορία μάς υπενθυμίζει ότι οι Τούρκοι προέβαιναν σχεδόν πάντα σε κινήσεις σε βάρος της Ελλάδας σε περιόδους μεταβατικές ή κρίσεων στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Ακριβώς γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ιδιαίτερα τώρα που η χώρα τελεί και πάλι σε αναταραχή και προετοιμάζεται για σκληρή εκλογική αναμέτρηση των κομμάτων.
Με την ευκαιρία αυτή μπαίνω στον πειρασμό να αναφερθώ σε μία σχετική συζήτηση που είχα με τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή και που καταγράφω στο προ ημερών κυκλοφορήσαν νέο βιβλίο μου υπό τον τίτλο «Καραμανλής-Παπανδρέου-Φλωράκης» (εκδόσεις Πατάκη). Σε ερώτησή μου πώς βλέπει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ποια είναι η γνώμη του για τη σωστότερη διαχείρισή τους, είχε απαντήσει: «Με την Τουρκία είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίζουμε τον διάλογο, έστω και αν αυτός δεν οδηγεί σε λύσεις. Γιατί αν τερματιστεί ο διάλογος χωρίς να έχουν επιλυθεί οι διαφορές μας, τότε η μόνη άλλη λύση είναι ο πόλεμος και οι ολέθριες συνέπειές του. Αλλωστε η Ελλάδα είναι ανίσχυρη να επικρατήσει της Τουρκίας. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ποτέ όχι μόνο τις νικηφόρες αναμετρήσεις μας μαζί της, αλλά και τη συμφορά της Μικρασιατικής Καταστροφής. Εξάλλου ούτε η χώρα μας ούτε η Τουρκία θέλουν να τερματιστεί ο διάλογος χωρίς να υπάρξει συμφωνία. Ο πόλεμος δεν συμφέρει σήμερα καμία από τις δύο χώρες. Οπως άλλωστε δεν συμφέρει το ΝΑΤΟ και κυρίως τις ΗΠΑ. Και οι τελευταίες έχουν κάθε δυνατότητα να τον αποτρέψουν».
Δεν γνωρίζω πόσο μπορεί να μας επηρεάσουν οι απόψεις του σπουδαίου αυτού πολιτικού ηγέτη. Ομως είμαι βέβαιος ότι θα απέτρεπε και θα καταδίκαζε τα νταηλίκια του Καμμένου και άλλων ομοίας επιπολαιότητας απέναντι στον πανίσχυρο και αδίστακτο εξ Ανατολών γείτονά μας, ο οποίο μεθοδικά και ψύχραιμα προωθεί τις διεκδικήσεις του.
Η Κύπρος ήδη έχει πληρώσει με διχοτόμηση τα ελληνικά νταηλίκια, τα δε θαλάσσια και εναέρια σύνορα και την υφαλοκρηπίδα μας συνεχώς παραβιάζουν οι Τούρκοι αλλά ευτυχώς συνετά περιοριζόμαστε μέχρι σήμερα σε ανώδυνες αναχαιτίσεις που όμως δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο μοιραίου ατυχήματος.
