Το σαρκίο του ΣΥΡΙΖΑ, είτε με την κυριολεκτική (ανθρώπινη ύλη), είτε με την ειρωνική (τομάρι) σημασία της λέξης, έχει κομματιαστεί πλέον ανεπανόρθωτα. Εδώ και κάτι παραπάνω από έναν χρόνο, από τότε που η ψυχή αυτού του κομματικού συνασπισμού, δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας, αποφάσισε να βγει από αυτό, αφήνοντας ένα κουφάρι πίσω του, παρακολουθούμε βιβλικές και μυθολογικές σκηνές, βγαλμένες από το δραματουργικό μυαλό του Αισχύλου και τον «Προμηθέα Δεσμώτη».
Αλλοι θα βάλουν στη θέση του αλυσοδεμένου ήρωα την ίδια την προοδευτική (που λέει ο λόγος) συμμαχία που παρότι υπήρχαν ακράδαντα δημοσκοπικά, εκλογικά και μετεκλογικά στοιχεία που έδειχναν τη μελλούμενη συντριβή, δεν έστριψε το καράβι, άλλοι θα φαντασιωθούν πάνω στον βράχο τον Στέφανο Κασσελάκη που προσέβαλε, όπως ο ήρωας του Αισχύλου, την κοσμική εξουσία, της Αριστεράς πάντα, και κάποιοι θα τοποθετήσουν τον Παύλο Πολάκη, που πάντα αναζητά, όπως ο Προμηθέας, μια ανατροπή της τάξης, ακόμα κι αν ήταν δικής του made in USA έμπνευσης.
Κι όλα αυτά μόνο πάνω στον βράχο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Από κάτω, η συντροφική θάλασσα φουρτουνιασμένη, με τον καθένα να έχει το πλοιάριό του και να βολοδέρνει χωρίς πυξίδα και σαφή προορισμό. Ο καθένας σκέφτεται και ονειρεύεται κι από έναν ΣΥΡΙΖΑ την ώρα που ο έκπτωτος πρόεδρος καλεί τον κόσμο να φτιάξουν έναν άλλον, τον δικό τους. Αντε βγάλε (Τζ)άκρη. Τέτοια ελεύθερη πτώση δεν έχει γνωρίσει ξανά το μεταπολιτευτικό σκηνικό της χώρας, αλλά έτσι γίνεται με τους διάττοντες αστέρες. Σηκώνονται και πέφτουν με ταχύτητα που οριακά την προλαβαίνει το γυμνό μάτι.
Η απογύμνωση βέβαια του αφηγήματος για ένα κόμμα που έπρεπε να προχωρήσει σε ανανέωση και επανίδρυση, ανοιχτό προς όλα τα μέλη του, όλα αυτά λόγια του Αλέξη Τσίπρα την ημέρα της αποχώρησής του από την προεδρία, ήταν σκληρή. Παραμέρισε για να περάσει το νέο κύμα και ήρθε ένα τσουνάμι και τα κάλυψε όλα, μια megafire που προκάλεσε η κομματική, ιδεολογική και σε βάθος κρίση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ολοι, στο μεταξύ, λένε ότι τα σχέδια που κρύβει η ατζέντα του καθενός συνιδιοκτήτη του κόμματος βολεύει τον Κυριάκο Μητσοτάκη γιατί κρατάει τον ΣΥΡΙΖΑ χαμηλά. Μα είναι χαμηλά. Αυτή η προσέγγιση είναι last year. Πλέον το σίριαλ του ΣΥΡΙΖΑ στο Μαξίμου δεν το βλέπουν ούτε καν σε επανάληψη. Χαρά στο κουράγιο (και τη δεξιά ανησυχία) τους, γυρίσανε κανάλι στο ριάλιτι της Αφροδίτης Λατινοπούλου. Αν δεν έχεις με τι να ασχοληθείς, βρίσκεις.
