Οι εξελίξεις στη Συρία με την πτώση του τυραννικού καθεστώτος των Ασαντ έπειτα από δεκαετίες είναι κοσμογονικές για τη Μέση Ανατολή. Το ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι η ταχύτητα των γεγονότων που οδήγησαν στην αλλαγή καθεστώτος στη Συρία σε λίγες μόνο μέρες. Τόσο χρειάστηκαν οι τζιχαντιστές της HTS να προελάσουν προς τη Δαμασκό, να εκδιώξουν τον Ασαντ από τη χώρα και έτσι να καταφέρουν ένα καθοριστικό χτύπημα στον – υποστηριζόμενο από το Ιράν – επονομαζόμενο «Αξονα της Αντίστασης».
Το καθεστώς Ασαντ αποτελούσε ένα από τα πιο σκληρά και αδίστακτα καθεστώτα στην περιοχή. Η στήριξή του από τους Ρώσους, τους Ιρανούς και τη Χεζμπολάχ πριν από μία δεκαετία τού επέτρεψε να επιβιώσει. Πλέον η Συρία όμως γίνεται το σημείο τομής των δύο πολεμικών συρράξεων που λαμβάνουν χώρα τα τελευταία χρόνια: του πολέμου στην Ουκρανία και της εισβολής του Ισραήλ σε Λίβανο και Γάζα. Το τυραννικό καθεστώς εγκαταλείφθηκε από τους συμμάχους του, επιτρέποντας στους πρώην συνεργάτες της Αλ Κάιντα και της Αλ Νούσρα να επικρατήσουν, προκαλώντας αμηχανία στη Δύση.
Δύο είναι οι μεγάλοι νικητές μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Ο πρώτος είναι το Ισραήλ, αφού το καθεστώς Ασαντ σε μεγάλο βαθμό υποστηριζόταν από το Ιράν και τη Χεζμπολάχ και έδινε τη δυνατότητα στο Ιράν να επεκτείνει την επιρροή του μέχρι τη Μεσόγειο. Η Τεχεράνη χάνει ακόμα ένα προπύργιο στη μάχη της με το Ισραήλ και με τα αραβικά κράτη του Κόλπου για γεωπολιτική ισχύ, μετά την αποδυνάμωση της Χεζμπολάχ στον Λίβανο και την εξουδετέρωση της Χαμάς στη Γάζα. Την ίδια στιγμή, η Χεζμπολάχ στον Λίβανο χάνει την υποστήριξη και τις δυνατότητες ανεφοδιασμού από τη Συρία, με αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται ακόμα περισσότερο.
Ο άλλος μεγάλος νικητής είναι ξεκάθαρα η Τουρκία και ο Ερντογάν. Η γειτονική μας χώρα καταφέρνει να γίνει ισχυρός περιφερειακός παίκτης σε μία κρίσιμη περιοχή όπως η Μέση Ανατολή, ελέγχοντας στην ουσία τις δυνάμεις των τζιχαντιστών που εξεδίωξαν τον Ασαντ και φιλοδοξούν να σχηματίσουν τη νέα κυβέρνηση.
Τόσο η HTS όσο και ο Εθνικός Συριακός Στρατός είναι δυνάμεις που έχουν την υποστήριξη της Αγκυρας, τόσο σε πολεμικό εξοπλισμό όσο και σε συνδρομή της τουρκικής αεροπορίας στις μάχες του δεύτερου εναντίον των Κούρδων. Η επίσκεψη Μπλίνκεν στην Αγκυρα και το γεγονός ότι ζήτησε από τον Ερντογάν να βοηθήσει έτσι ώστε να μην εμφανιστεί ξανά ο ISIS στη Συρία δείχνουνι τη διαπραγματευτική δύναμη που έχει αποκτήσει η Τουρκία στην περιοχή.
Η Ελλάδα, όπως ήταν αναμενόμενο, παρακολουθεί τις εξελίξεις με πρόδηλη αμηχανία, ιδιαίτερα βλέποντας την Τουρκία να ανακτά σημαντικό ρόλο. Η αδυναμία της ΕΕ να διατυπώσει έστω και άποψη για τα γεγονότα είναι εκκωφαντική. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να μάθουμε πώς σχεδιάζει η ελληνική διπλωματία τα επόμενα βήματά της στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις, μετά τις εξελίξεις στη Συρία.
