Μέγα θέμα προέκυψε, ημερολόγιό μου: για τους έλληνες βουλευτές γνωρίζουμε, το αναφέρει ρητά το Σύνταγμα, «Oι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Εθνος» – με έψιλον κεφαλαίο, μάλιστα. Παλιότερα η διατύπωση ήταν σαφέστερη: «και ουχί μόνον την εκλογικήν περιφέρειαν από της οποίας εκλέγονται» συνέχιζε και έκλεινε το άρθρο 51 §2. Με τους ευρωβουλευτές τι συμβαίνει;
Οι ευρωβουλευτές αντιπροσωπεύουν «το ευρωπαϊκόν Εθνος»; Υπάρχει κάτι τέτοιο; Διότι υπάρχει πρακτικό ζήτημα: δικαιούται ή όχι ο Κώστας Αρβανίτης του ΣΥΡΙΖΑ να ζητεί μέσω του Ευρωκοινοβουλίου να περικόπτονται ευρωπαϊκά κονδύλια όταν η Ελλάς καταπατά το κράτος δικαίου;
Προφανώς δικαιούται διότι – υπάρχει, δεν υπάρχει νομικά – ο ίδιος έχει βαθιά ευρωπαϊκή εθνική συνείδηση. Τον θυμάμαι το 2015 να πρωτοστατεί στο «Μένουμε Ευρώπη» στο Σύνταγμα και να υπερασπίζεται την Ευρώπη από τον κομματικό ραδιοφωνικό σταθμό που διηύθυνε απέναντι στους συντρόφους του που ειρωνεύονταν και βρίζανε τους «μενουμευρωπαίους».
Αλλιώς θα έπρεπε να παραδεχθώ ότι ο Κώστας Αρβανίτης απλώς κάθε στιγμή αντιπροσωπεύει το κόμμα του πέρα από έθνη, εκλογικές περιφέρειες και άλλες ανοησίες, απλώς εύχεται να μείνει νηστική και να ψοφήσει η γίδα της κυβέρνησης.
Ο,τι κάνει κακό στους αντιπάλους κάνει καλό στο κόμμα, άρα και στα στελέχη και στα μέλη του – άρα αν ο καλός βουλευτής και ευρωβουλευτής αντιπροσωπεύει το κόμμα, ο άριστος αντιπροσωπεύει τον εαυτό του.
Το οποίο ήταν και αναμενόμενο: δεν τραγουδούσε ο Μίκης Θεοδωράκης πως «σαν τον εαυτό σου εσέ δε σ’ αγαπάει κανείς»; Το ειρωνευόταν βέβαια, αλλά είναι, μου φαίνεται, βαθιά πολιτική αλήθεια.
- Ενώ εμείς στο ΠαΣοΚ μένουμε πιστοί στη χρυσή ανδροπαπανδρεϊκή παράδοση: ο βουλευτής αντιπροσωπεύει τον αρχηγό, άρα ψηφίζει ό,τι λέει ο πρόεδρος του κόμματος. Αλλιώς «θέτει εαυτόν εκτός κόμματος».
- Μια που είμαστε στα πολιτικά, με αυτά που συμβαίνουν θυμήθηκα ιστορία που λεγόταν τα χρόνια της χούντας για μνημειώδη ανταπόκριση της Αλεξάνδρας Στεφανοπούλου του χουντικού Ελεύθερου Τύπου από το Βιετνάμ: «Μια σφαίρα των Βιετκόνγκ διαπέρασε το κράνος μου· ευτυχώς το είχα κρεμασμένο σε ένα δέντρο».
- Και τη συκοφαντική εκστρατεία κατά της Αννας-Μισέλ Ασημακοπούλου δεν την αντέχω, ημερολόγιό μου: το είδα με τα μάτια μου, το δικό της προεκλογικό email έφτασε στον Οδυσσέα στο Λονδίνο την Παρασκευή 1η Μαρτίου στις 07.34 ενώ του υπουργείου Εσωτερικών μόλις 09.34 – δύο ώρες αργότερα.
Αρα η Νίκη Κεραμέως έκλεψε τη λίστα της Ασημακοπούλου! Απλώς οι εχθροί της κάνουν τη μέρα νύχτα για να της πάρουν τη θέση στο νεοδημοκρατικό ευρωψηφοδέλτιο.
30 χρόνια ταμίας
Η σύγκρουση στον ΣΥΡΙΖΑ αφορά πλέον πολύ λεπτά θέματα: ο ταμίας του κόμματος δηλώνει πως δεν είχαν ανάγκη τις 230.000 ευρώ του προέδρου για να πληρώσουν μισθούς και χριστουγεννιάτικα δώρα στο προσωπικό των κομματικών μέσων. Το κόμμα τον διαψεύδει και παρουσίασε κίνηση λογαριασμού που υποτίθεται αποδεικνύει ότι με τις 230.000 πληρώθηκαν οι δημοσιογράφοι. Ποιος εκεί πληρώνεται με 100.000 ευρώ, που είναι η πρώτη-πρώτη πληρωμή, δεν ξέρω.
Το ουσιώδες είναι ότι ο όσιος πρόεδρος απέλυσε τον επί Αλέξη Τσίπρα μέγα θησαυροφύλακα και θα βάλει δικό του. Κάποια στιγμή πριν από 3-4 χρόνια κοίταζα τις καταστάσεις των κομμάτων, τους απολογισμούς που υποτίθεται ότι κάνουν για το πού ξόδεψαν την κρατική χορηγία – απλώς γράφουν πήραμε τόσα, ξοδέψαμε τόσα. Πού πήγαν τα λεφτά των φορολογουμένων είναι κομματικό μυστικό.
Είχα διαπιστώσει λοιπόν τότε ότι ταμίας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο ίδιος επί 30 τόσα χρόνια, επί έξι διαδοχικών προέδρων τουλάχιστον. Τόσο ευαίσθητο πόστο – για τούτο άλλωστε ο Κασσελάκης είπε στον ταμία, που ζήτησε να παραδώσει την επομένη, «δεν χρειάζεται· αφήστε μας τον υπολογιστή σας και περάστε από το ταμείο για την αποζημίωση».
Καλές δουλειές να ευχηθούμε στον νέο πρόεδρο.
- Υποπτεύομαι ότι ο ίδιος διέρρευσε την είδηση για το διαμέρισμα 1.700.000 ευρώ που αγόρασε στο Κέντρο. Πήρε το μάθημα από τον σύντροφο Ντόναλντ: οι ψηφοφόροι δεν ταυτίζονται μόνο με τους πρίγκιπες και τους βασιλιάδες, ταυτίζονται και με τους εκατομμυριούχους.
Ο Κώστας Αρβανίτης ετοιμάζει πυρετωδώς ριάλιτι εκπομπή στον κομματικό σταθμό με τίτλο The Apprentice Politician. Βραβείο για κάθε νικητή θέση στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ – αυτοί θα απαρτίσουν το ψηφοδέλτιο συν ο παρουσιαστής και ο οργανωτής.
Σταλινική γλυκύτης
- «Η επιβολή διδάκτρων αναγκάζει φοιτήτριες να αναζητούν sugar daddies για να καλύψουν τις σπουδές τους. Με γνωστά ανταλλάγματα φυσικά. Τα ξέρετε» ανακοίνωσε ο γλυκύτατος, ζαχαρένιος, σταλινικός πατερούλης Δημήτρης Κουτσούμπας.
- Μου φαίνεται είμαστε σε καλό δρόμο: αυτό που δεν τόλμησαν τόσες δεκαετίες να το κάνουν οι πολιτικοί, τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους δηλαδή, θα τον κάνουν οι κληρικοί.
Ανακοίνωσαν ήδη ότι δεν θέλουν την Πρόεδρο στη μυστήρια εκείνη γιορτή που ονομάζεται «Κυριακή της Ορθοδοξίας» όπου εορτάζεται η λήξη βυζαντινού εμφύλιου πολέμου – όχι την ειρήνη επειδή τέλειωσε ο πόλεμος, αλλά τη νίκη του κόμματος των «εικονολατρών» εορτάζουν. Παραδοσιακά, από την εποχή των βασιλέων, γινόταν στη Μητρόπολη· ο Πρόεδρος – από το 1974 και μετά – απήγγελλε και το «Πιστεύω».
Ητοι το ελληνικό κράτος είχε καταργήσει τις «Γιορτές του Μίσους» της νίκης των εθνικοφρόνων επί των κομμουνιστών αλλά συνεόρταζε τη συντριβή των βυζαντινών εικονομάχων από τους εικονολάτρες – η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια μπροστά σε τέτοια φαινόμενα.
- Μη θυμώνεις, δεν σε εγκαταλείψαμε, δεν μείναμε στη Βενετία για το καρναβάλι· μας είχε αποκλείσει εκείνος ο αεροχείμαρρος που διατρέχει το Βόρειο Ημισφαίριο και δεν αφήνει τους βόρειους ανέμους να έρθουν προς τα εδώ – ούτε εμένα με άφηνε να πετάξω να φέρω και την Ιζαμπώ! // Αν θέλω, σε πιστεύω, Μπούφε· πού είναι η Ιζαμπώ; // Πήγε στην Καλαμάτα για το καρναβάλι… // Στην Καλαμάτα; Γιατί όχι στην Πάτρα που είναι το δικό μας, το κοντινό; // Γιατί εκεί την έκαναν βασίλισσα του καρναβαλιού!
Τι ματαιοδοξία, Θεέ μου… Πάντα ονειρευόταν προαγωγή, τόσους αιώνες καθηλωμένη η Πριγκιπέσα Ιζαμπώ. Ενώ η Κατερίνα Σακελλαροπούλου κινδυνεύει να υποβαθμιστεί από βυζαντινή αυτοκράτειρα σε απλή Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Γραμματοκιβώτιο
Αραγε, Διόδωρε, τα ουκ ολίγα ελληνοποιημένα στιχουργικώς άσματα – όπως, λ.χ., το «Σήκω χόρεψε, κουκλί μου» – θα προσμετρώνται στην αναγκαία ποσόστωση μετάδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών;
ΣΤΑΥΡΟΣ, «ΑΧ, ΜΟΥΣΤΑΦΑ…»
Την «Αδαή Πιανίστρια» επιστολής της περασμένης εβδομάδας, Δεν τη μάλωσε ο Σουρής / ήταν σίγουρα ο Σκόκκος. / Διόρθωσέ το, να χαρείς / το γνωρίζω, αν και στόκος. / Είμεθα μικρός λαός / έρχονται και νύσται / μην ανοίγομεν δουλειαί / και με τους πιανίσται.
ΒΡΑΧΜΑΝΙΝΟΦ, ΠΑΤΡΑΙ
Καλή ανάρρωση στο ΠαΣοΚ. Οταν μεγαλώσουν, να ψηφίσουν.
ΔΕΣΠΩ ΦΡΑΓΚΑΚΗ, ΑΘΗΝΑ
Κύριε Ανδρουλάκη, ο κρητικός σασμός είναι επιτυχία αυτή την εποχή – όχι τα γρονθοκοπήματα.
ΖΕΥΞΙΟΣ, ΠΑΤΡΑ
Ενίοτε, ένας κεχαγιάς αρχηγός χρειάζεται μία Κεχαγιά!
Γ. Κ., ΚΥΜΗ
Με αφορμή τα ονόματα στο Σύνταγμα θυμήθηκα πως η γιαγιά έχασε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τον άντρα της και τον έναν από τους δύο γιους της (θείο Δημήτρη) στην Αλβανία. Εκτοτε, του Αγίου Δημητρίου, κλεινόταν πάντα σε δωμάτιο του σπιτιού και έκλαιγε γοερά, ώσπου πέθανε.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΞ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
Ο ελάχιστος «κεστός» της ημίγυμνης Αφροδίτης-λέαινας της προπερασμένης εβδομάδας, χωρίς τουλάχιστον ακόμα μια καλτσοδέτα, δεν θα σε γλιτώσει από σεμνότυφες σαν τη δεσποινίδα Γιλνορμάνδου του Ουγκώ, που ζούσε με την τρομερή ανάμνηση ότι κάποιος μια μέρα είδε την καλτσοδέτα της.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΒΟΛΗΣ, ΓΛΥΦΑΔΑ
Να μη στενοχωριέται ο κ. Τσίπρας για τα λάθη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ καθότι τα σβήνει σήμερα ως αντιπολίτευση. Σε καιρούς δύσκολους, ψυχρούς και άφωνους, η αναβαπτισμένη Κουμουνδούρου προσφέρει μια ζωντάνια – έχουμε κάτι να λέμε, αδερφέ…
ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΚΟΥΒΕΝΤΑΡΙΑ – ΜΑΣΛΑΤΙ
Από το «η θρησκεία όπιο του λαού», το ΚΚΕ έφθασε να συμπλέει με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος και τα αρμενίζοντα όλο δεξιά κόμματα ως προς το επίμαχο νομοσχέδιο…
ΑΡΓΥΡΗΣ ΕΞ ΑΜΒΡΥΣΣΟΥ
Διόδωρε και φίλοι, σωσίβια από την πολιτική και διανοητική αποτελμάτωση, ξαναγυρίζω από μακρύ ταξίδι – σας αποθύμησα! Κάτι εβδομάδες, μου φάνηκαν μήνες και χρόνια! Υγιαίνετε, πολεμάτε και τραγουδάτε!
ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΑΘΗΝΑ
Και το όνομα αυτού «Δημοκράτες». Καλό, κάνει και ρίμα με τους… Νεοδημοκράτες!
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ
