Η σημερινή προβληματική συνθήκη στη Βρετανία είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό απότοκη του Brexit. Την άμεση ευθύνη για το Brexit έχει ο Κάμερον. Εισηγήθηκε το δημοψήφισμα πιστεύοντας πως η πλειοψηφία των Βρετανών δεν θα ήθελε την έξοδο. Η έξοδος από την Ευρώπη δημιούργησε προβλήματα και στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στη Μεγάλη Βρετανία. Για προφανείς λόγους, και οι δύο πλευρές χάσανε.
Πώς μπορεί κανείς να εξηγήσει γιατί η πλειοψηφία των βρετανών πολιτών αποφάσισε το Brexit; Ενας βασικός λόγος είναι πως οι παλαιότεροι δεν μπορούν να ξεχάσουν τη δόξα και το γόητρο της βρετανικής αυτοκρατορίας που για ένα διάστημα κυριάρχησε σε μεγάλο μέρος του πλανήτη. Δεν μπόρεσαν να επεξεργαστούν την απώλεια της ισχύος που απολάμβαναν στο αυτοκρατορικό τους παρελθόν και να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Δεν ξέχασαν επίσης πως πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Μεγάλη Βρετανία είχε την ηγεμονική θέση που σήμερα κατέχουν οι ΗΠΑ. Επιπλέον αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν οι νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να δέχονται διαταγές μιας γερμανοκρατούμενης Ευρώπης που, μέσω της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, επιβάλλει σε μεγάλο βαθμό το πώς πρέπει τα μέλη της Ενωσης να χειρίζονται τα του οίκου της.
Σε ό,τι αφορά τον γεωπολιτικό και οικονομικό χώρο, η τωρινή «Μικρά Αγγλία» είναι καταδικασμένη να γίνει παίκτης τρίτης κατηγορίας εγκλωβισμένος σε έναν ναρκισσιστικό μικρομεγαλισμό. Η ιδέα πως θα μπορούσε να λειτουργεί επί ίσοις όροις με τις ΗΠΑ είναι ανεδαφική. Οπως δεν μοιάζει να πραγματώνεται το όνειρο ότι η Βρετανία θα καταφέρει να αντισταθμίσει την απώλεια της ΕΕ με διμερείς εμπορικές συμφωνίες. Για παράδειγμα, η πρόσφατη επίσκεψη της Τρας στον Λευκό Οίκο με προτάσεις διμερούς εμπορικής συνεργασίας απέτυχαν. Ολο και περισσότεροι βρετανοί πολίτες επιθυμούν επιστροφή στην Ευρώπη. Αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο. Για τη στιγμή αυτό που διαφαίνεται είναι η ένταξη σε μια πιο διευρυμένη πολιτική κοινότητα, ιδέα του Μακρόν. Πολλές χώρες που επιθυμούν να γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι ήδη μέλη της πολιτικής κοινότητας με σκοπό κάποια στιγμή να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οσο για τη Μεγάλη Βρετανία, η επανένταξη είναι κατά τη γνώμη μου σχεδόν αδύνατη.
Σήμερα η συντηρητική κυβέρνηση πέρασε από τον ασυνάρτητο Τζόνσον στη σύντομη πρωθυπουργία της κυρίας Τρας και στον τωρινό πρωθυπουργό που μπορεί να υπήρξε καλός επιχειρηματίας, αλλά δεν φαίνεται να είναι και καλός πολιτικός.
Συμπέρασμα: Το Brexit σε συνδυασμό με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της σημερινής κυβέρνησης, που μεταξύ πολλών άλλων έχει υποσκάψει το κοινωνικό κράτος, εξηγεί σε έναν μεγάλο βαθμό την παρακμή της Μεγάλης Βρετανίας.
Ο κ. Νίκος Μουζέλης είναι ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας στην LSE.
