Πληθαίνουν τελευταία οι εξελίξεις σε πλήθος κρίσιμων και αμφίρροπων διεθνών μετώπων. Δημιουργείται μάλιστα η αίσθηση ότι ξεδιαλύνονται σιγά-σιγά οι πολλές αβεβαιότητες που βασάνιζαν τον κόσμο.
Στις ενδιάμεσες εκλογές των ΗΠΑ, για παράδειγμα, δεν επιβεβαιώθηκε το «κόκκινο» κύμα του Τραμπισμού, η εξτρεμιστική δεξιά δεν αποδείχθηκε τόσο ελκυστική όσο ανέμεναν οι υποστηρικτές της, οι Ρεπουμπλικανοί κατά τα φαινόμενα θα αποφύγουν μια δεύτερη υποψηφιότητα Τραμπ, επιλέγοντας ένα λιγότερο διχαστικό πρόσωπο στις προεδρικές του 2024 και η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν θα βρεθεί στη δεινή θέση που οι περισσότεροι προέβλεπαν.
Ο ρώσος πρόεδρος Πούτιν δεν περνά επίσης τις καλύτερες των ημερών του. Ο στρατός του πιέζεται αφόρητα στα ανατολικά της Ουκρανίας, η απόφαση αποχώρησης 40.000 στρατιωτών και απίστευτου όγκου στρατιωτικού υλικού από τη Χερσώνα, την πρώτη και μόνη μεγάλη πόλη που κατέλαβε μετά την εισβολή του περασμένου Φεβρουαρίου, είναι οδυνηρή και δηλωτική της ήττας που υπέστη στα πεδία των μαχών.
Το κρισιμότερο ωστόσο για τους διεθνείς αναλυτές είναι ότι η αποχώρηση από τη Χερσώνα μάλλον δηλοί ότι εγκαταλείπεται η ιδέα ενός ολέθριου για όλον τον κόσμο πυρηνικού πλήγματος και ο πόλεμος θα εξελιχθεί, όσο διαρκέσει, με συμβατικά μέσα. Οι πιο αισιόδοξοι εκτιμούν ότι μετά τις τελευταίες εξελίξεις ο επερχόμενος χειμώνας θα προσφέρει ευκαιρίες διαπραγμάτευσης.
Αλλά και πέραν αυτών κοινή είναι η πεποίθηση ότι το ράλι των τιμών του φυσικού αερίου και του πετρελαίου τείνει να εξαντληθεί και δεν πρόκειται να επαναληφθεί η προηγούμενη πληθωριστική έξαρση.
Ηδη τον περασμένο Οκτώβριο στις ΗΠΑ τα ποσοστό πληθωρισμού υποχώρησε απροσδόκητα στο 7,7% από 8,2% τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, επιτρέποντας στην Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα να κινηθεί με πιο λελογισμένο τρόπο στο συγγενές και ευθέως επηρεαζόμενο μέτωπο της αύξησης των επιτοκίων.
Στην επερχόμενη σύνοδο των G20 στην Ινδονησία, Μπάιντεν και Σι θα έχουν ταυτόχρονα την ευκαιρία να συζητήσουν πιο πολύ για ειρηνικά και αναπτυξιακά βήματα παρά για πολεμικά.
Με άλλα λόγια, εκεί που ολόκληρος ο κόσμος ήταν καλυμμένος από ένα σκοτεινό πέπλο αβεβαιοτήτων, φαίνεται να βρίσκει κάποιον τρόπο να αναπνεύσει επιτέλους.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί την πιθανή πια αντιστροφή των συνθηκών. Η ελληνική οικονομία, παρά τις πολλές επιβαρύνσεις που μετέφερε ο πόλεμος και η παρεπόμενη πληθωριστική έξαρση, άντεξε τις πολλές πιέσεις, τα δημόσια οικονομικά εξελίσσονται πέραν πάσης προσδοκίας, το ισχυρό τουριστικό ρεύμα προσέφερε νέες δυνατότητες, το κύμα ιδιωτικών επενδύσεων παραμένει ρωμαλέο και ο πληθωρισμός δείχνει τάσεις υποχώρησης.
Το δυστύχημα ωστόσο είναι ότι σε τούτο το νέο σταυροδρόμι ανεδείχθη το απολύτως διαβρωτικό σκάνδαλο των υποκλοπών και οι συνθήκες πολιτικής αστάθειας που μεταφέρει. Οι επερχόμενες αποκαλύψεις δεν θα αφήσουν καμία αμφιβολία για την έκταση, το βάθος του σκανδάλου και τις ευθύνες πολύ στενών συνεργατών του Πρωθυπουργού. Κινδυνεύει ο κ. Μητσοτάκης να απολέσει το πολιτικό κεφάλαιο που με κόπο απέκτησε όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Αν δεν βρει τρόπο να φέρει ενώπιον της Δικαιοσύνης τους ενόχους και δεν ασφαλίσει τους πολίτες έναντι των επαίσχυντων παρακολουθήσεων, θα αντιμετωπίσει θύελλα πρωτοφανή που θα κλονίσει στην κυριολεξία τη χώρα.
Αυτή είναι η ευθύνη του και αυτή η μόνη διέξοδος για τον ίδιο και το κόμμα του.
