Δώδεκα χρόνια μετά το «κίνημα των πλατειών» βιώνουμε μια περίοδο χαμηλής «κοινωνικής κινητικότητας». Η διάψευση και ο επώδυνος συμβιβασμός του 2015, η αδυναμία της Αριστεράς να συγκροτήσει εναλλακτική κυβερνητική πρόταση, η πολιτική κυριαρχία της Δεξιάς που τείνει να αποκτήσει χαρακτηριστικά ιδεολογικής ηγεμονίας, οδηγούν το πολιτικό σύστημα σε μια «καχεκτική ισορροπία». Από τη μια έχουμε ένα ισχυρό δεξιό κόμμα που επιβάλλει συνεχώς την ατζέντα στα πλαίσια της ΤΙΝΑ και από την άλλη μια κατακερματισμένη και πολυδιασπασμένη αντιπολίτευση.
Στις ερχόμενες ευρωεκλογές προς το παρόν δεν διαφαίνεται αλλαγή πολιτικού σκηνικού, με τα δύο μεγαλύτερα κόμματα του προοδευτικού «τόξου» να διαγκωνίζονται για τη δεύτερη και την τρίτη θέση. Η παραπολιτική και η αντιπολιτική κυριαρχούν στον δημόσιο λόγο, ενώ η Ακροδεξιά και ο λαϊκισμός συνεχώς κερδίζουν έδαφος.
Η κοινωνία βιώνει μια τεράστια οπισθοδρόμηση σε επίπεδο ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Οι πολίτες βλέπουν το εισόδημά τους να λεηλατείται μέσω της ακρίβειας. Ο παραγόμενος πλούτος συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο στην «ελίτ», στις τράπεζες και στα γνωστά επιχειρηματικά συμφέροντα. Κυρίως, η ελληνική κοινωνία βιώνει μια άνευ προηγουμένου κρίση αρχών και αξιών, που ευνοεί την αποστράτευση και την απογοήτευση.
Ο δημοκρατικός κόσμος δεν μπορεί να μένει απαθής απέναντι σε αυτή την ιδιαίτερη συνθήκη. Οφείλουμε πρωτίστως ως πολίτες και μετά ως στελέχη των κομμάτων που αυτοπροσδιορίζονται στον προοδευτικό χώρο να αναλάβουμε κοινωνικοπολιτικές πρωτοβουλίες. Προφανώς σε συνθήκες προεκλογικού κομματικού ανταγωνισμού δεν υπάρχει δυνατότητα για «συναντήσεις κορυφής». Η Ιστορία έχει δείξει ότι η κοινωνική κίνηση είναι εκείνη που λειτουργεί πάντα προωθητικά.
Συνεπώς, οφείλουμε με διεργασίες βάσης να διευκολύνουμε τον συντονισμό των προοδευτικών δυνάμεων, στη βάση συγκεκριμένων αρχών και αξιών, με ορίζοντα την ανατροπή των πολιτικών της Δεξιάς και τη στοίχιση πίσω από ένα προοδευτικό κυβερνητικό σχέδιο που θα υπερασπίζεται τη δημοκρατία, την κοινωνία και τους θεσμούς.
Τώρα είναι η ώρα των μεγάλων ιστορικών υπερβάσεων. Δεν υπάρχει χρόνος για ηγεμονισμούς και κομματική περιχαράκωση, παρακολουθώντας τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία να καταστρέφεται. Τώρα είναι η ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σαν επισπεύδων, να λειτουργήσει ενοποιητικά και προωθητικά, για όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις στηριζόμενος στην ιστορική του παράδοση και στις γενετικές του καταβολές.
Το «Μέτωπο Δημοκρατίας» απευθύνεται σε όλους τους πολίτες ανεξάρτητα από την κομματική τους ένταξη, στους κοινωνικούς φορείς, σε συλλογικότητες αλλά και στους υφιστάμενους, πολιτικούς σχηματισμούς του προοδευτικού χώρου, που συνεργάζονται με ενότητα στη δράση, σεβόμενοι την πολιτική αυτοτέλεια και αυτονομία των υπολοίπων. Δυστυχώς, η κυβέρνηση της ΝΔ «προσφέρει» άπλετο πεδίο, προκειμένου να υπάρξει μια minimum πολιτική συμφωνία που αφορά είτε ζητήματα κεντρικά (μέτωπο ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια) είτε τοπικού χαρακτήρα (αποτροπή κλεισίματος ενός σχολείου ή ενός νοσοκομείου).
Η δυναμική του εγχειρήματος θα προσδιορίσει τις εξελίξεις σε επίπεδο κορυφής, αλλά και τα πρόσωπα που μπορούν να υπηρετήσουν ένα τέτοιο, ριζοσπαστικό πολιτικό σχέδιο.
Ο κ. Διονύσης Τεμπονέρας είναι μέλος της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
