Αν εξαιρέσει κανείς τη θλιβερή Τερέζα Μέι, δύο είναι τα πρόσωπα που κυριαρχούν στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή την εξαιρετικά κρίσιμη, για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αυτή περίοδο. Το ένα κατά τρόπο απόλυτα θετικό και το άλλο εντελώς αρνητικά. Πρόκειται για τον Εμανουέλ Μακρόν και τον Βίκτορ Ορμπαν. Ο πρόεδρος της Γαλλίας, παρά την τεράστια εσωτερική κρίση που αντιμετώπισε με τα «κίτρινα γιλέκα», μετά την ιστορική ομιλία του στη Σορβόννη τον Σεπτέμβριο του 2017, επανήλθε τώρα με μια νέα σειρά τολμηρών προτάσεων για την «Αναγέννηση», όπως είπε, της Ευρώπης, «μακριά από τον πειρασμό της αναδίπλωσης και του διχασμού». Εμφανιζόμενος έτσι ως ο κατ’ εξοχήν φιλοευρωπαίος ηγέτης απέναντι στον προκλητικό πρωθυπουργό της Ουγγαρίας, την αποπομπή του οποίου από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), για παραβίαση των θεμελιωδών αξιών της ΕΕ, έχουν ζητήσει 12 κόμματα-μέλη (ανάμεσά τους και η ΝΔ) από εννέα ευρωπαϊκά κράτη.
Σχεδόν δυόμισι μήνες πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές – και ενώ όλες οι δημοσκοπήσεις διαπιστώνουν την άνοδο της Ακροδεξιάς – ο κ. Μακρόν επισημαίνει ότι «ποτέ η Ευρώπη δεν βρέθηκε μπροστά σε έναν τόσο μεγάλο κίνδυνο». Και γι’ αυτό πρότεινε, μεταξύ πολλών άλλων, τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Οργανισμού Προστασίας των Δημοκρατιών και ενός Συμβουλίου Εσωτερικής Ασφάλειας με αυστηρότερο έλεγχο των εξωτερικών συνόρων και τη θεσμοθέτηση μιας ενιαίας πολιτικής ασύλου. Παράλληλα με μια νέα Συνθήκη Αμυνας, για την αντιμετώπιση των πάσης φύσεως εξωτερικών απειλών. Ενώ θεωρεί απολύτως αναγκαίο «οι λαοί να ξαναπάρουν πραγματικά τον έλεγχο του πεπρωμένου τους». Για τον σκοπό αυτόν πρότεινε μια Συνδιάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης έως το τέλος του έτους, όπου θα εξεταστεί ακόμα και η αναθεώρηση των Συνθηκών. Το θετικό είναι ότι οι προτάσεις αυτές έγιναν αποδεκτές και από τη Γερμανία και από τις Βρυξέλλες.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
