Φοβαται και κάνας άλλος πως το στόρι «τουρισμός, η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας», αρχίζει να θαμπώνει; Το πρώτο προφανές και απολύτως άμεσο πρόβλημα είναι ο υπερτουρισμός. Οποιος δεν το βλέπει ή κάνει πως δεν το βλέπει, αρνείται να έρθει σε επαφή με την πραγματικότητα. Μπορεί για κάποιους να μοιάζει αντιφατικά από τη μια να θες να πλουτίζεις από μια δραστηριότητα κι από την άλλη να μιλάς για βιωσιμότητα, όμως δεν είναι.

Δείτε, για παράδειγμα, τι έχουν πετύχει οι Σουηδοί. Η Σουηδία είναι από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς ξυλείας και χαρτιού στον κόσμο. Κι όμως, μέσα σε εκατό χρόνια, κι ενώ πλουτίζει από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, έχει καταφέρει να διπλασιάσει τα δάση της. Το στοίχημα της βιωσιμότητας κερδίζεται, αρκεί βέβαια μια χώρα να πορεύεται με στρατηγικό όραμα και όχι με ευκαιριακές αρπαχτές και διευκολύνσεις δεξιά κι αριστερά.

Το δεύτερο πρόβλημα, εξίσου άμεσο, αλλά ίσως λιγότερο προφανές για όλους είναι η κλιματική κρίση. Πόσοι θα συνεχίσουν να μας προτιμούν για καλοκαιρινές διακοπές, όταν για να δεις την Ακρόπολη πρέπει να δώσεις μάχη με τη θερμοπληξία; Πόσοι και για πόσο ακόμα θα επιλέγουν να παραθερίζουν στα νησιά μας, βλέποντας πυρκαγιές και πλημμύρες να απειλούν την ύπαρξή τους;

Παρακολουθούμε τη συζήτηση περί ανθεκτικότητας. Καλώς γίνεται και μακάρι να γίνει ακόμη πιο συντονισμένα και αποφασιστικά. Μήπως όμως μαζί με τη θωράκισή μας και μαζί με την προσπάθεια για τουρισμό όλο τον χρόνο, έχει έρθει η ώρα να κάτσουμε κάτω και να αποφασίσουμε και πώς αλλιώς θέλουμε να παράγει πλούτο αυτή η χώρα, αν τα πράγματα με την κλιματική κρίση γίνουν ακόμη χειρότερα;

Οι Σαουδάραβες που είδαν το έργο με το πετρέλαιο να δυσκολεύει, κάνουν το λεγόμενο diversification. Εμείς, τι πλάνο έχουμε για να αναπληρώσουμε χαμένα έσοδα από τον τουρισμό που μέχρι σήμερα συμβάλλει στο ΑΕΠ μας με διψήφιο ποσοστό; Ξέρω, κάποιοι θα πείτε, μα τι συζητάμε τώρα; Εδώ η χώρα βουλιάζει από τον υπερτουρισμό. Μπορεί πράγματι να μοιάζει η συζήτηση άκαιρη, αν όμως λάβουμε υπ’ όψιν σειρά μελετών, δεν είναι. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η άνοδος της θερμοκρασίας και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα προκαλέσουν ζητήματα σε παραδοσιακούς θερινούς προορισμούς. Οπως, άλλωστε, δεν υπάρχει αμφιβολία πως η λειψυδρία και τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι εδώ. Αν αρχίσουμε να ασχολούμαστε με το πρόβλημα όταν ήδη οι τουρίστες θα μας έχουν γυρίσει την πλάτη, θα είναι πολύ αργά και η τρύπα στην οικονομία μας τρομακτικά μεγάλη.