Διαβάζω ότι έργα 20 δισεκατομμυρίων ευρώ απειλούνται με βραδύτητα ή και αδυναμία εκτέλεσης λόγω έλλειψης εργαζομένων, παρά την υψηλή ανεργία 8,5%, που εξακολουθεί να ταλαιπωρεί τη χώρα. Και για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος των αναγκών αρκεί να σημειωθεί ότι κατά τη δεκαετία 2014-2023 εκτελέστηκαν έργα συνολικού προϋπολογισμού 16 δισ. ευρώ.
Ενδεικτικό του προβλήματος είναι το γεγονός ότι καθυστερήσεις των έργων της αντιμετωπίζει ακόμα και η εμβληματική Lamda Development, ο πύργος κατοικιών Riviera Tower της οποίας βρίσκεται σε καθυστέρηση έξι περίπου μηνών πίσω από το αρχικό χρονοδιάγραμμα με κύρια αιτία την έλλειψη προσωπικού.
Την έλλειψη εργαζομένων επιτείνει το γεγονός της φυγής στο εξωτερικό και ιδιαίτερα σε χώρες της Μέσης Ανατολής όπως τα Εμιράτα, όπου η φορολογική επιβάρυνση είναι μηδενική.
Κατά το Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) μόνο το 2023 δημοπρατήθηκαν 1.218 δημόσια έργα συνολικού προϋπολογισμού 7 δισεκατομμυρίων ευρώ. Πάντα κατά το ΙΟΒΕ μόνο κατά την περίοδο 2024-26 ο αριθμός των εργαζομένων θα πρέπει να αυξηθεί κατά περίπου 51.000-55.000 ανθρώπους προκειμένου να υπάρξει επάρκεια εργατικού δυναμικού. Σημειωτέον ότι οι ελλείψεις αυτές προκαλούν καθυστερήσεις στην εκτέλεση των έργων και σημαντική επιβάρυνση του κόστους κατασκευής.
Ειδικότερα στον τομέα του τουρισμού παρατηρείται έλλειψη προσωπικού σε θέσεις χαμηλής εξειδίκευσης, όπως λαντζέρηδες, σερβιτόροι, καμαριέρες και στελέχη υποδοχής (front office). Στον κατασκευαστικό τομέα υπάρχει μεγάλη ανάγκη για εξειδικευμένους τεχνίτες, όπως ηλεκτροσυγκολλητές, μαραγκούς, ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς, ψυκτικούς, οδηγούς αυτοκινήτων.
Υψηλή είναι η ζήτηση και για μηχανικούς επίβλεψης έργων, όπως και εξειδικευμένων χειριστών βαρέων μηχανημάτων. Σημαντικές είναι οι ελλείψεις και στον χώρο της πληροφορικής. Προγραμματιστές με υψηλή εξειδίκευση ανευρίσκονται με δυσκολία για να καλύψουν θέσεις όπως machine learning engineer και security specialist.
Ιδιαίτερο πρόβλημα έλλειψης εργατών γης παρατηρείται στον πρωτογενή τομέα. Εντονη είναι η έλλειψη όχι μόνο για τις διάφορες καλλιέργειες, αλλά και για τη συλλογή καρπών με αποτέλεσμα την ανάγκη για υψηλά μεροκάματα και συνεπώς υψηλές τιμές για τους καταναλωτές των γεωργικών προϊόντων.
Αυτές οι ελλείψεις ολοένα και περισσότερο επιζητείται να καλύπτονται από εργαζόμενους προερχόμενους από την αλλοδαπή. Οι χώρες για τις οποίες υπάρχει ζήτηση για εργαζόμενους από ελληνικές επιχειρήσεις είναι κυρίως το Βιετνάμ, η Ινδία, η Αίγυπτος, το Νεπάλ, οι Φιλιππίνες, η Μολδαβία, η Γεωργία, η Ινδονησία, το Μπανγκλαντές και το Πακιστάν.
Εκτός από την έλλειψη εργαζομένων πρόσθετα προβλήματα δημιουργούν και οι γραφειοκρατικές διαδικασίες, που είναι χρονοβόρες και με μεγάλη περιπλοκότητα και ήδη αναζητούνται λύσεις για τον περιορισμό των σχετικών προσκομμάτων που αντιμετωπίζουν οι αναζητούντες εργατικό δυναμικό από ξένες χώρες.
Σημειώνονται περιπτώσεις στις οποίες οι γραφειοκρατικές διαδικασίες μπορεί να διαρκούν και έναν μήνα από την άφιξη του αλλοδαπού εργαζομένου, κατά τη διάρκεια του οποίου αυτός δεν μπορεί να απασχοληθεί και συνεπώς μένει χωρίς εισόδημα.
