Οι ακατάλληλοι σταθμάρχες σε αυτή τη χώρα είναι πολλοί. Αλλοι κάθονται σε υπουργικές καρέκλες, άλλοι φιλοδοξούν από τα έδρανα της αντιπολίτευσης να πάρουν αυτές τις καρέκλες, άλλοι διευθύνουν οργανισμούς συγκοινωνιών, κάποιοι συντονίζουν επιχειρησιακά την Αστυνομία και ορισμένοι κοιμούνται κάθε βράδυ θεωρώντας ότι είναι οι απόλυτοι άρχοντες που κανείς δεν μπορεί να τους φτάσει και να τους ακουμπήσει, ακόμα κι αν κατέβει μαζί με ένα εκατομμύριο συμπολίτες του στους δρόμους.
Οπότε το πόρισμα για τη χώρα είναι τόσο απογοητευτικό όσο και αυτό που ήρθε από τους ειδικούς του ΕΟΔΑΣΑΑΜ για την τραγωδία των Τεμπών. Σχεδόν τίποτα δεν κινείται με ασφάλεια πάνω στις ράγες και οι περισσότερες δομές της χώρας είναι σαθρές, υποστελεχωμένες, είτε σε ποσότητα είτε σε ποιότητα, και δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πιστέψει κανείς ότι οι επόμενες γενιές θα έχουν ένα καλύτερο κράτος. Θα είναι περισσότερο ψηφιακό, αλλά δεν σημαίνει ότι θα είναι και πιο αποτελεσματικό.
Αποτελεσματικοί στην Ελλάδα είναι οι αστυνομικοί όταν τους δοθεί οδηγία να σταματήσουν το μεγαλύτερο ειρηνικό συλλαλητήριο πριν αυτό καλά-καλά αρχίσει το πρωί τής για πάντα μαύρης και πένθιμης 28ης Φεβρουαρίου. Αποτελεσματικοί στην Ελλάδα είναι όσοι κληθούν να συμμαψέζουν πρόχειρα ένα σημείο δυστυχήματος και εγκλήματος εξαφανίζοντας στοιχεία που θα έδιναν πραγματικό και όχι θαμπό φως στην υπόθεση. Αποτελεσματικοί είναι οι ρήτορες και οι λωποδύτες, που λέει και ο Σαββόπουλος.
Μία σύμβαση που δεν ολοκληρώθηκε στην ώρα της, ένας σταθμάρχης που δεν έπρεπε να είναι σταθμάρχης, ένας άλλος σταθμάρχης που δεν έπρεπε να είχε φύγει πριν από το τέλος της βάρδιάς του, ένα αγνώστου ταυτότητος και προελεύσεως υλικό που ενδεχομένως προκάλεσε την πυρόσφαιρα, ένας μηχανοδηγός που δεν σταμάτησε, ένας σιδηρόδρομος που δεν αξίζει στην Ελλάδα που θέλουμε, αλλά σίγουρα αξίζει στην Ελλάδα που έχουμε.
Για όλα τα παραπάνω και για όσα θα μάθουμε όταν θα αρχίσει η δίκη, αλλά και για εκείνα που δεν θα μάθουμε ποτέ, 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πολύ περισσότεροι είδαν τα απομεινάρια της δικής τους ζωής να διαλύονται.
Οσοι κρατάνε τα κλειδιά του συρμού που λέγεται κράτος και οι μηχανοδηγοί που πιστεύουν ότι οδηγούν την Ελλάδα στο μέλλον δεν έχουν τις απαραίτητες απαντήσεις στο γιατί που ρωτήσανε ειρηνικά ένα εκατομμύριο πολίτες πριν φάνε δακρυγόνα.
Είναι κι αυτοί οι λάθος σταθμάρχες, στις λάθος θέσεις. Βοήθειά μας.
