Στην αρχή της εβδομάδας που μας πέρασε, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος εμφανίστηκε στην κρατική τηλεόραση. Αφού εξήγησε στο πανελλήνιο πού βασίζει τη συγκρατημένη αισιοδοξία του για τις συντάξεις και ανέλυσε τα οικονομικά επιτεύγματα της κυβέρνησης, πέρασε σε κάτι πιο εξωτικό. Περιέγραψε το πολιτικό του όραμα για την Ελλάδα και την Ευρώπη με ένα εντυπωσιακό σλόγκαν: «Κόκκινο, κόκκινο, πράσινο» αυτή είναι η λύση, είπε.
Αυτό ονειρεύεται ο υπουργός, μια συμμαχία σοσιαλιστών, αριστερών ριζοσπαστών και οικολόγων. Αυτή πρέπει να είναι η απάντηση των ευρωπαίων προοδευτικών απέναντι στην επέλαση των ακροδεξιών και τη μόνιμη απειλή των φιλελευθέρων. Ανακουφίστηκα προς στιγμήν  καθώς στο ευφάνταστο σχήμα διέκρινα βαθύ ουμανισμό, ρεαλισμό και πάθος. Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας, αφού τον είδα τον υπουργό σε φιλολαϊκό μομέντουμ, να του θέσω υπόψη μια περίπτωση πολίτη, υπερηλίκου, που νομίζω ότι αδικείται κατάφωρα. Μήπως τώρα με το κόκκινο, κόκκινο, πράσινο, που θα είναι και περισσότερα μυαλά, βρουν κάποια λύση.
Η κυρία Ελενα, υπουργέ μου, πρόσωπο απολύτως υπαρκτό, γνωστή μου, είναι 86 ετών, μάνα πέντε παιδιών, χήρα, το απόλυτο υπόδειγμα νομοταγούς πολίτη. Παλιά μυαλά, 86 ετών βλέπετε, και τότε που ανήκε στη μεσαία τάξη και σήμερα που είναι ιδιοκτήτρια χωρίς έσοδα, πληρώνει τις υποχρεώσεις της μέχρι κεραίας. Η κατάσταση της υγείας της την υποχρεώνει να ζει με μια κυρία που τη φροντίζει. Το κόστος για αυτή την υπηρεσία φτάνει τα 800 ευρώ. Λογαριασμοί, φάρμακα, γιατροί, φαγητό και λοιπά έξοδα άλλα 800 το λιγότερο. Για έσοδα χίλια ευρώ τον μήνα, που προκύπτουν από δύο ενοίκια και σύνταξη χηρείας 340 ευρώ, πληρώνει, κυρίες και κύριοι της προοδευτικής συμμαχίας, 1.200 ευρώ φόρο και 2.000 ΕΝΦΙΑ. Ενας ανήμπορος άνθρωπος, με 12 χιλιάδες εισόδημα τον χρόνο, οδηγείται σε θλιβερό αδιέξοδο, φορολογούμενος με 30%!
Προσφάτως το ένα ενοίκιο σταμάτησε να πληρώνεται, ενώ ο ενοικιαστής έχει δημιουργήσει χρέος χιλίων ευρώ από κοινόχρηστα, τα οποία βαραίνουν την κυρία Ελενα. Αδυνατεί να πληρώσει για την έξωση, αλλά και να επισκευάσει το σπίτι, που είναι πολύ παλιό. Οι οικονομίες στην τράπεζα τέλειωσαν.
Σαν να σας βλέπω να υπομειδιάτε, υπουργέ μου. Ας πουλήσει λοιπόν, σκεφτήκατε, είμαι βέβαιος, να τελειώνουμε. Προφανώς θα πουλήσει και τα λεφτά θα τελειώσουν και θα ξαναπουλήσει, εφόσον ο Θεός τής δίνει χρόνια, σε εξευτελιστικές τιμές, και μπορεί να τελειώσουν και τα άλλα λεφτά και μετά δεν θα υπάρχει τίποτε.
Αυτή την περιουσία πάντως, που κληρονόμησε από τον πατέρα και τον σύζυγο, δεν τους τη χάρισε κανένας, δούλεψαν σκληρά σαράντα και πενήντα χρόνια, έμποροι και οι δύο, για να τη φτιάξουν. Με ποιο δικαίωμα λοιπόν την αφανίζετε;