Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δει κανείς το πολιτικό παιχνίδι. Αν, για παράδειγμα, είσαι… ρομαντικός τύπος, δικαιούσαι να υποθέτεις ότι, προεκλογικά, η μάχη δίνεται στο πεδίο των ιδεών. Υπό αυτό το πρίσμα, όσο πλησιάζει η 21η Μαΐου, μπροστά στα μάτια των πολιτών συγκρούονται η Αριστερά με τη Δεξιά (ό,τι κι αν σημαίνει αυτός ο διαχωρισμός εν έτει 2023), με τους θιασώτες τους να δίνουν τον αγώνα τον καλό για να κερδίσουν την εντολή που θα δώσει πνοή στο όραμά τους για την Ελλάδα του αύριο και λοιπά και λοιπά.
Αν πάλι είσαι από τους άλλους, τους πιο κυνικούς, μπορείς εύκολα να καταλάβεις πως το πολιτικό τοπίο στήνεται με όρους αγοράς. Φανταστείτε έναν μεγάλο εμπορικό δρόμο. Κάθε κόμμα διεκδικεί τον χώρο του και είναι ανάγκη η πραμάτεια του να διαφέρει από του διπλανού, ειδικά όταν ο διπλανός είναι επιχείρηση ιστορική, με στρωμένη πελατεία και με δυνατότητες και μηχανισμούς που εγγυώνται καλύτερο σέρβις.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το κόμμα Βελόπουλου. Σοκάρονται κάποιοι (από τους άλλους, τους ρομαντικούς) με τις κηραλοιφές, τις επιστολές του Ιησού, την απόρριψη της υποχρεωτικότητας των εμβολίων και τους πύρινους λόγους. Μα με όρους αγοράς, για ένα μικρό κόμμα, αυτός είναι ο σίγουρος δρόμος για τη Βουλή. Τι πάει να πιάσει; Ενα ποσοστό άνω του 3% που έχει ανοιχτά αφτιά σε όσα για τη μεγάλη πλειονότητα ηχούν από γραφικά ως παράλογα.
Το ίδιο, σε άλλη βάση, μπορεί να ισχυριστεί κανείς και για το ΜέΡΑ25. Εξεπλάγησαν κάποιοι με όλη αυτή την ευφάνταστη ιστορία του σχεδίου «Δήμητρα». Μα είναι προφανές ότι το μόνο που έχει να πουλήσει το κόμμα του κ. Βαρουφάκη είναι αυτό ακριβώς.
Το ΜέΡΑ25 απευθύνεται σε όσους έχουν απομείνει να γοητεύονται από τις θεωρίες και την πληθωρική του παρουσία, αλλά και σε εκείνους που το 2015 ήταν πολύ μικροί για να θυμούνται πώς είναι να ξεροσταλιάζεις στην ουρά του ΑΤΜ για να σηκώσεις ένα πενηντάρικο, ελπίζοντας ότι θα σου επιτραπεί και την επόμενη μέρα να σηκώσεις ακόμη ένα. Και κάπως έτσι το ΜέΡΑ25 και ο γραμματέας του κερδίζουν λίγη παραπάνω δημοσιότητα, η ΝΔ τρίβει τα χέρια της με την υπόμνηση του χάους του 2015 και η προοδευτική συγκυβέρνηση απομακρύνεται ακόμη περισσότερο.
Είναι όμως αυτή μια πραγματική, σοβαρή συζήτηση; Οχι, δεν είναι. Τουλάχιστον όχι πιο πραγματική ή σοβαρή από εκείνη που πυροδοτεί σε κάθε εκλογές με την παρουσία του το κόμμα «Χαρίζω οικόπεδα».
