Κάποιες βέβηλες σκέψεις για τις ευρωεκλογές

Ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές μαζί. Προβλέπω ουρές, λάθη, δυσφορία, αλλά και βουβό φανατισμό. Για τους περιφερειάρχες και την Ευρωβουλή. Παρά τα πολλά κόμματα, πιθανολογείται πείσμα, ελπίζω χωρίς έκτροπα. Η πλειοψηφία επιθυμεί να απαλλαγεί από την εξουσιαστικών επιδιώξεων Αριστερά, ενώ η τελευταία δίνει των υπέρ πάντων αγώνα, πρόκριμα για τις εθνικές εκλογές που θα ακολουθήσουν. Ελάχιστοι θα ρίξουν την ψήφο τους με κριτήριο το ευρωπαϊκό όραμα που επιθυμούν. Και αυτοί θα βάζουν σταυρό σε πρόσωπα που γνωρίζουν ή με τηλεοπτικά προσόντα, που επιθυμούν και όχι με κριτήριο την καταλληλότητα για την απαιτητική θέση στο Ευρωκοινοβούλιο. Πόσοι άλλωστε ακόμα και από τους υποψηφίους κυριαρχούνται από την ευγενή φιλοδοξία προσφοράς στο αφηρημένο εν πολλοίς όραμα της ενωμένης Ευρώπης;

Μπορεί να είναι αντιδεοντολογικό να εκδηλώνουν φανερά την προσδοκία της παχυλότατα αμειβόμενης, επί πέντε χρόνια συμμετοχής ως εκλεγμένοι ευρωβουλευτές, όμως αυτή είναι η μαύρη αλήθεια για τους περισσότερους ίσως υποψηφίους. Και μαζί η δόξα του αξιώματος και η προσδοκία γνωριμίας με νέους τόπους και ενδιαφέροντες ανθρώπους. Υποκύπτω στον πειρασμό να κοινολογήσω μια παραλίγο τραυματική εμπειρία μου ύστερα από ενός έτους θητεία στο Ευρωκοινοβούλιο. Είχα μόλις με σχολαστικότητα συμπληρώσει το «πόθεν έσχες», στο οποίο υποχρεούνται και οι ευρωβουλευτές. Και ένα τηλεφώνημα προερχόμενο από τη γραμματεία του αρμόδιου αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου με επιτίμησε αυστηρά ότι η δήλωση που έκαμα είναι ανακριβής. Και όταν αναστατωμένος ρώτησα πώς βγήκε ένα τέτοιο συμπέρασμα μου ελέχθη ως απόδειξη ότι εμφάνιζα εισόδημα λιγότερο από εκείνο που εδήλωνα προηγουμένως ως δημοσιογράφος. Κι όταν ανακουφισμένος παρατήρησα ότι όντως είχα ως επαγγελματίας υψηλότερο εισόδημα από του ευρωβουλευτού, άκουσα εμβρόντητος την απορία: «Και τότε γιατί θελήσατε να γίνετε ευρωβουλευτής;». Ο εν λόγω δικαστικός εξέφραζε την κυρίαρχη και σήμερα άποψη: προσβλέπω στην Ευρωβουλή για να γίνω πλουσιότερος. Ακόμα και εκείνοι που επιδιώκουν να κυριαρχήσουν στο Ευρωκοινοβούλιο για να υπονομεύσουν εκ των ένδον την πελαγοδρομούσα Ευρωπαϊκή Ενωση ελπίζουν ότι η φιλοδοξία τους αυτή εξαντλείται στην εξασθένηση και όχι στη διάλυσή της, ώστε να μην απολέσουν τα σχετικά οφέλη.