«Πρόεδρε, δεν υπάρχουν μόνο συνταξιούχοι στη χώρα, πρέπει να διαφοροποιήσουμε λίγο τη ρητορική μας» φέρεται να είπε σημαίνον στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ προς τον Αλέξη Τσίπρα πριν από περίπου δύο μήνες, όταν η μοναδική έγνοια της κυβέρνησης ήταν πώς να μην περικοπούν οι συντάξεις στους (παλαιούς) συνταξιούχους. Ο Πρωθυπουργός τον αγνόησε γιατί ως πολιτικό ον γνωρίζει ότι στην Ελλάδα οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις.
Αφορμή για τη μνημόνευση του περιστατικού αυτού στάθηκε η έρευνα της diaNEOsis για τις επιπτώσεις της κρίσης στα εισοδήματα των Ελλήνων. Μεταξύ άλλων, το αξιόλογο think tank επισημαίνει ότι κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου της κρίσης 2009 – 2014:
l Η μείωση της απασχόλησης ήταν μεγαλύτερη στον κλάδο της οικοδομής (-63%) και η μικρότερη στον τομέα της δημόσιας διοίκησης (-2%).
l Οι συνταξιούχοι (ομάδα που δεν ταυτίζεται ακριβώς με τους ηλικιωμένους) μείωσαν τον κίνδυνο σχετικής φτώχειας τους, δηλαδή τη συμμετοχή τους στο πιο φτωχό 20% του πληθυσμού.
l Οι συνταξιούχοι (ομάδα που δεν ταυτίζεται ακριβώς με τους ηλικιωμένους) μείωσαν τον κίνδυνο σχετικής φτώχειας τους, δηλαδή τη συμμετοχή τους στο πιο φτωχό 20% του πληθυσμού.
l Οι συνταξιούχοι έχασαν μικρότερο μέρος του εισοδήματός τους (-32%) από οποιαδήποτε άλλη ομάδα, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τον γενικό μέσο όρο (-42%).
l Την περίοδο 2003-2009 το μέσο ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών αυξήθηκε κατά 14%. Ομως με την εκδήλωση της κρίσης, δηλαδή την περίοδο 2009-2014, το ισοδύναμο εισόδημα μειώθηκε πολύ περισσότερο από όσο αυξήθηκε προηγουμένως, κατά 42%. Τι ακριβώς συνέβαλε στην αλλαγή αυτή, αφού η μείωση του ΑΕΠ κατά 26% δεν δικαιολογεί αυτή τη μεγάλη πτώση; Ασφαλώς το υπόλοιπο μέρος δεν μπορεί παρά να αποδοθεί στη μεγάλη αύξηση της φορολογίας την ίδια περίοδο.
Την περασμένη Τετάρτη η κυβέρνηση κατέθεσε τον προϋπολογισμό του 2019 που από τη μία προβλέπει τη μη μείωση των συντάξεων και την εφαρμογή ορισμένων αντίμετρων – κυρίως επιδόματα σε πολίτες που έχουν ανάγκη – και από την άλλη ζητεί από νοικοκυριά και επιχειρήσεις να πληρώσουν παραπάνω φόρους σε σύγκριση με το 2018. Μοναδικό παραγωγικό μέτρο είναι η μείωση των εισφορών σε ορισμένες επαγγελματικές ομάδες και η επιδότηση εισφορών σε νέους κάτω των 25 ετών. Με αύξηση των φόρων για άλλη μια χρονιά με στόχο να εξασφαλιστεί υπερπλεόνασμα ώστε να προσληφθούν και άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά και να μοιράζονται ως «αντίδωρα» επιδόματα, η οικονομία δεν έχει καμία ελπίδα ανάκαμψης.
