Το περιβάλλον είναι ασφυκτικό. Για όλους. Οι συντηρητικοί στέκουν άναυδοι μπροστά σε έναν κόσμο που αλλάζει με κινηματογραφική ταχύτητα. Μπαίνουν στο σπίτι τους και βλέπουν τα πάντα σε διαφορετική θέση. Δεν καλούνται, απλώς, να παρακολουθήσουν την εξέλιξη. Οφείλουν να αλλάξουν και οι ίδιοι. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία πρέπει να ξεχάσουν λέξεις και να μάθουν καινούργιες. Να αποδεχθούν νέα ήθη. Και να συνομιλήσουν με άλλους κώδικες επικοινωνίας. Συχνά αισθάνονται λοιδορούμενοι, αντικείμενα χλεύης. Δεν έχουν άδικο. Από την άλλη, οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως προοδευτικοί δυσφορούν επειδή τα τείχη του παλιού κόσμου δεν είναι χάρτινα. Δηλώνουν ότι υποφέρουν μέσα σε ένα δάσος αναχρονισμών. Εξεγείρονται για νοοτροπίες και συμπεριφορές. Και δηλώνουν πρόθυμοι να αποσύρουν οτιδήποτε φέρει πάνω του παλιά σκουριά. Επιδίδονται στον ακτιβισμό του «cancel» ενώ ευαγγελίζονται την ανεκτικότητα, πλην όμως θα κατασπαράξουν όποιον αρνείται να αλλάξει.
Οταν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου και τελείωσε η ιδεολογική μάχη του προηγούμενου αιώνα, υποθέσαμε ότι οι μεγάλες κοινωνικές αντιπαραθέσεις θα ξεμείνουν από καύσιμη ύλη. Λάθος. Αρχίσαμε να διαφωνούμε πάνω σε θεωρίες συνωμοσίας. Να συγκρουόμαστε για θέματα ηθών και την κατεύθυνση της κοινωνικής εξέλιξης. Βάλαμε στο τραπέζι της συζήτησης αντιλήψεις που κυριάρχησαν επί αιώνες. Κάποτε διαφωνούσαμε για τα αγαθά του καπιταλισμού και τα προτερήματα του σοσιαλισμού. Τώρα μιλάμε για πολιτική ορθότητα, ρατσισμό, δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Αυτό, αν το παρατηρήσεις από μακριά, θα δεις ότι εκπέμπει το φως της αλλαγής.
Ομως όταν είσαι κοντά, αισθάνεσαι τις ωδίνες του τοκετού. Τίποτα δεν γεννιέται χωρίς πόνο και κλάμα. Το δύσκολο σε αυτή την περίπτωση είναι όταν προσπαθείς να σταθείς κάπου στη μέση. Αυτό, δηλαδή, που προσπαθεί να κάνει ο Μητσοτάκης με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Και, ομολογουμένως, το κάνει καλά, προτάσσοντας τη λογική και τα στοιχειώδη που απαιτεί η έννοια της ισονομίας. Τα υπόλοιπα θα τα φέρει ο χρόνος, δεν χρειάζεται να τσαλακωθεί περισσότερο ο ίδιος ενώπιον του συντηρητικού ακροατηρίου.
Να ένα παράδειγμα. Η Ελλάδα δεν θα επιτρέψει την παρένθετη μητρότητα για τα ομόφυλα ζευγάρια. Το ελληνικό Δίκαιο ορίζει ότι η υπηρεσία μιας παρένθετης μητέρας μπορεί να ζητηθεί αν μία γυναίκα, ετερόφυλου ζευγαριού, αδυνατεί να τεκνοποιήσει. Ο αποκλεισμός των ομόφυλων ζευγαριών από την παρένθετη μητρότητα υπαγορεύεται αποκλειστικά από λόγους ηθικής. Ταυτόχρονα, όμως, η Ευρωπαϊκή Ενωση θεσπίζει λίαν συντόμως το Ευρωπαϊκό Πιστοποιητικό Γονεϊκότητας. Αν θεωρείσαι γονέας σε μία χώρα της Ενωσης, τότε αυτομάτως θεωρείσαι και στις υπόλοιπες. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ένα ομόφυλο ζευγάρι μπορεί να αποκτήσει παιδί στη Γερμανία και εν συνεχεία να έρθει στην Ελλάδα κουνώντας στον αέρα τα πιστοποιητικά γονεϊκότητας. Ε, κάποια στιγμή θα πούμε ότι από το να φεύγουν τα ζευγάρια στο εξωτερικό, είναι καλύτερο να τους δώσουμε τη δυνατότητα και στην Ελλάδα, υπό αυστηρές δικαστικές προϋποθέσεις κ.λπ. Σε λίγα χρόνια δεν θα το συζητάμε καν. Θα έχουμε μόνο τα φονικά της ημέρας.
Παρεμπιπτόντως, ο Πρωθυπουργός, αφού παραχώρησε τη συνέντευξη στη δημόσια τηλεόραση, διασκέδασε στο κέντρο που εμφανίζεται η Μαρινέλλα, η οποία λατρεύεται από την gay κοινότητα. Στο σχετικό βίντεο ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται να σιγοτραγουδά το «Καμιά φορά λέω να αλλάξω ουρανό μα δεν υπάρχουν δρόμοι», άσμα φιλόξενο για πολλαπλούς συμβολισμούς αν και ο ίδιος έσπευσε να διαψεύσει τη φημολογία περί μετακίνησης στις Βρυξέλλες. Θα μείνει εδώ. Να πολεμήσει την ακρίβεια…
Αν η επικαιρότητα δεν στεκόταν πάνω στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, μία άλλη, υπέροχη, κυβερνητική πρωτοβουλία θα διεκδικούσε το ενδιαφέρον μας. Ο υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης ανακοίνωσε ότι διαγράφονται τα πρόστιμα που είχαν επιβληθεί στους αρνητές εμβολίου. Δεν διευκρίνισε βέβαια αν θα επιστραφούν τα χρήματα στα ελάχιστα κορόιδα που πήγαν και πλήρωσαν. Και κάπως έτσι, επιβραβεύτηκαν, έστω με σχετική καθυστέρηση, εκείνοι που αγνόησαν τις συστάσεις, υπονόμευσαν συνειδητά την προσπάθεια οικοδόμησης τείχους ανοσίας ή εντάχθηκαν στο μεγάλο, στο αστείρευτο κοπάδι των ψεκασμένων. Και την επόμενη φορά που θα επιβληθούν αντίστοιχα πρόστιμα, κανένας δεν πρόκειται να τα πάρει στα σοβαρά.
Ας είναι. Ο χειμώνας έφτασε για περιορισμένο αριθμό εμφανίσεων. Στο τέλος της εβδομάδας η θερμοκρασία θα «αποκατασταθεί» στα ανοιξιάτικα επίπεδα που είναι καθολικώς αποδεκτά. Και το καλοκαίρι, όταν μας πνίγει η ζέστη, δεν θα μας φταίει ο καιρός, αλλά το καζάνι που μέσα του σιγοβράζουμε.
