Ας μην ξεχνάμε ότι οι αγορές παραμένουν ακόμη κλειστές για τη χώρα μας και οι πολυαναμενόμενοι διεθνείς επενδυτές, παρά τα αντιθέτως διαδιδόμενα, δεν δείχνουν κανέναν ενθουσιασμό για τις περιλάλητες ελληνικές ευκαιρίες.
Αντιθέτως μάλιστα, μπορεί να πει κανείς ότι η παρατεταμένη πολιτική εκκρεμότητα και όσα θα τη συνοδεύσουν πιθανώς θα αποδιώξουν και εκείνους που ακόμη θεωρούν την Ελλάδα κελεπούρι.
Το εσωτερικό κοινωνικό μέτωπο επίσης ταλανίζεται από την εισοδηματική καχεξία και τη διατηρούμενη στα ύψη ανεργία.
Οι Ελληνες, που τόσο υπέμειναν επί χρόνια, δεν βλέπουν φως στο τούνελ και εξεγείρονται. Οσο περνά ο καιρός χωρίς πρόοδο και προοπτικές τόσο θα οξύνονται οι αντιθέσεις και θα συγκεντρώνεται καύσιμη ύλη. Σε μια οικονομία άνυδρη και σε μια κοινωνία αποξηραμένη μια σπίθα αρκεί.
Αλλά δεν είναι μόνο η οικονομία που κινδυνεύει από την επερχόμενη και πολλαπλώς προετοιμαζόμενη μακρά εκλογική μάχη.
Ολα τα μέχρι στιγμής στοιχεία βεβαιώνουν ότι δεν θα πρόκειται για μια τυπική εκλογική αντιπαράθεση, αλλά για μάχη εντόνως διχαστική, χωρίς μέτρο, χωρίς όρια, με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, με σκιές και υπονοούμενα, με ψευδομάρτυρες και διαβολές, με εντάσεις εμφυλιοπολεμικού χαρακτήρα και επιθέσεις απροσχημάτιστες, χωρίς καν υποτυπώδη σεβασμό στα παραδοσιακά ήθη του αστικού πολιτεύματος.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι ήδη έχουμε εισέλθει σε βαριά διχαστικό πολιτικό κύκλο, με εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης και κατασκευασμένα κατηγορητήρια, που θα αφήσει έντονη τη σκιά του στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Και αυτό γιατί η κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός δίνουν μάχη πολιτικής επιβίωσης και ορίζονται από κουλτούρα κατάληψης της εξουσίας.
Δεν είναι συμφιλιωμένοι με την αστική κουλτούρα της ομαλής διαδοχής στην εξουσία και γι’ αυτό πολιτεύονται σαν να μην υπάρχει αύριο, σαν να μην υπάρχει επόμενη μέρα για αυτούς.
Δεν θέλουν ή καλύτερα δεν είναι σε θέση να μετρήσουν τις συνέπειες των αλόγιστων πράξεών τους, ούτε να αξιολογήσουν τον νοσηρό κύκλο αντεκδίκησης που ανοίγουν.
Είναι ενδεικτικό το γεγονός πως μεθοδεύουν τις διώξεις των πολιτικών τους αντιπάλων, με πόση ευκολία σπεύδουν να σπιλώσουν προσωπικότητες στηριζόμενοι σε εξαρχής υπονομευμένες μαρτυρίες από πρόσωπα ανυπόληπτα και από δυνάμεις που δεν έχουν ιερό και όσιο.
Ζημιώνουν τη χώρα και υπονομεύουν τη Δημοκρατία. Δρουν ως άλλοι τιμητές και κήνσορες, εκείνοι που ήδη αναγνωρίζονται από την πλειονότητα της κοινωνίας ως κυνικοί «παρτάκηδες», που ενδιαφέρονται μόνο για την εξουσία τους και έχουν γραμμένη τη χώρα στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
Ας γνωρίζουν όμως ότι και γνώση υπάρχει και η μνήμη θα διατηρηθεί ακεραία…
ΤΟ ΒΗΜΑ
