Το αποτέλεσμα των εκλογών θα καθορίσει και τις βασικές παραμέτρους της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Εάν ο Ερντογάν επανεκλεγεί, αυτό θα σημαίνει ότι οι επιλογές που έκανε τα προηγούμενα χρόνια επικροτούνται από το εκλογικό σώμα και κατά συνέπεια δεν θα αλλάξουν.
Σε περίπτωση νίκης της αντιπολίτευσης, θα πρέπει να αναμένουμε ουσιαστικές αλλαγές. Σε σχέση με τις ΗΠΑ, σύμφωνα με το πρόγραμμά της, υπάρχει σαφής πρόθεση να επαναβεβαιωθεί ο δυτικός προσανατολισμός της Τουρκίας. Θα γίνει προσπάθεια να αποκατασταθούν οι σχέσεις τόσο με τις Βρυξέλλες όσο και με την Ουάσιγκτον.
Ορισμένες από τις διαφορές με τις ΗΠΑ θα είναι ευκολότερο να επιλυθούν με διάλογο. Υπάρχουν όμως και κάποιες ιδιαίτερα προβληματικές όπως οι σχέσεις τους με τους Κούρδους της Συρίας (ΥPG) και γενικότερα η πολιτική τους στο Συριακό. Η Τουρκία θα αναμένει επίδειξη καλής θελήσεως και ευελιξίας. Θα χρειαστεί αμοιβαία κατανόηση για να γεφυρωθούν οι υφιστάμενες διαφορές.
Οσον αφορά τις σχέσεις με τη Ρωσία, σε περίπτωση επανεκλογής του Ερντογάν η πολιτική του δεν θα αλλάξει. Εχει καταφέρει να είναι υπέρ της Ουκρανίας χωρίς να είναι εναντίον της Ρωσίας. Ακόμη και αν η Ρωσία χάσει τον πόλεμο, ο Ερντογάν θα διατηρήσει την προνομιακή του σχέση με τον Πούτιν.
Η αντιπολίτευση θα αλλάξει στάση διότι δεν θα υπάρχει πλέον η απευθείας επαφή των δύο ηγετών. Η σχέση θα γίνει περισσότερο θεσμική, πιο προβλέψιμη σε διπλωματικό επίπεδο. Ωστόσο, δεν θα μεταβληθεί η στάση της Τουρκίας ως προς τις κυρώσεις. Η Αγκυρα χρειάζεται τη Ρωσία για την προστασία ζωτικών της συμφερόντων, ειδικά στη Συρία.
Ως προς τις σχέσεις με την Ελλάδα, δεν αναμένω αλλαγές εάν επικρατήσει η αντιπολίτευση. Κάποια από τα διμερή ζητήματα έχουν μακρά προϊστορία, υπήρχαν προ Ερντογάν και θα συνεχίσουν να υφίστανται εκτός αν η ελληνική και η τουρκική κυβέρνηση συμφωνήσουν να τα επιλύσουν. Πιστεύω ωστόσο ότι η ρητορική κατά πάσα πιθανότητα θα αλλάξει. Η προσέγγιση της νέας κυβέρνησης θα είναι διαφορετική. Δεν θα είναι διατεθειμένη στον βαθμό που το έκανε ο Ερντογάν να εργαλειοποιήσει αυτά τα ζητήματα για εσωτερική κατανάλωση.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η τουρκική στάση ως προς την ουσία των διαφορών θα μεταβληθεί. Οι θέσεις ως προς τα χωρικά ύδατα, το Κυπριακό δεν θα αλλάξουν αλλά η στρατηγική ως προς την αντιμετώπισή τους θα είναι ουσιωδώς διαφορετική.
Η Τουρκία θα ήταν ενδεχομένως θετική ως προς τη διαμόρφωση ενός πλαισίου συνεργασίας για ενεργειακά ζητήματα υπό τον όρο ότι τα κυριαρχικά της δικαιώματα δεν θίγονται.
Ο κ. Sinan Ulgen είναι κύριος ερευνητής στο ίδρυμα Carnegie Europe.
