Πόσες εκλογικές αναμετρήσεις μπορεί να κερδίσει το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο; Το 2019 σάρωσε στις κάλπες και ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε στρατηγικά και γι’ αυτό δεν κατάφερε να σηκώσει ξανά κεφάλι. Οι αυταπάτες και οι πειραματισμοί κούρασαν τους ψηφοφόρους, αλλά στο βάθος υπήρχε η απόρριψη ενός κόμματος που υποσχέθηκε την ανατροπή και μόλις ανέλαβε την εξουσία έγινε πιο κατεστημένο από το κατεστημένο με όλους τους στερεοτυπικούς τρόπους, πούρα, ρούχα, βίλες, κότερα, τόσο «επαναστατικό» κλισέ.

Τον Μάιο του 2023 καταγράφηκε πάλι ένα επίμονο 41%, παρά την τραγωδία στα Τέμπη, η οποία μούδιασε την κοινωνία. Το προεκλογικό διακύβευμα για τη ΝΔ ήταν ξανά «σταθερότητα ή μπάχαλο», το οποίο θα προκαλούνταν από την «κυβέρνηση των ηττημένων». Ο Μητσοτάκης δεν κέρδισε απλώς, αλλά έφερε κοντά του αξιοσημείωτο ποσοστό της νεολαίας μέσα από μια καμπάνια ειδικά σχεδιασμένη για το TikTok.

Ενάμιση χρόνο μετά αυτή η ευρεία κοινωνική συμμαχία ξέφτισε εντυπωσιακά γρήγορα, με αφορμή τη διαχείριση που έκανε η κυβέρνηση στα Τέμπη, η οποία επικάθισε σε διάφορες άλλες αιτίες.

Από τον εκλογικό σεισμό του 2012, τα κόμματα γνωρίζουν καλά ότι οι ψηφοφόροι δεν συγκινούνται από ιδεολογίες και μετακινούνται εύκολα ακόμα και σε διαμετρικά αντίθετα σχήματα. Ο Μητσοτάκης έκανε ένα κλασικό λάθος, πίστεψε ότι ο μπαμπούλας των άλλων ήταν αρκετός για να κρύψει τις αστοχίες και τα ελλείμματα της κυβέρνησής του. Αλλά ύστερα από έξι χρόνια διακυβέρνησης η εξουσία απογυμνώνεται.

Τι νόημα έχει μόλις μία εβδομάδα μετά τις αρχηγικές αντιπαραθέσεις στη Βουλή η ένταση που επιχείρησε να δημιουργήσει ανάμεσα στο κόμμα του και στο ΠαΣοΚ κυρίως, δευτερευόντως και στον ΣΥΡΙΖΑ; Η «ετερόκλητη συμμαχία των προθύμων» απέναντι από το «μέτωπο της λογικής» και τη σταθερότητα; Τη Ζωή Κωνσταντοπούλου την αμνήστευσε από το βήμα της Βουλής, εξαιτίας της σεξιστικής επίθεσης που δέχθηκε από βουλευτή του κόμματός του.

Ενώ ο Πρωθυπουργός ανέβαζε για τρίτη φορά – τέταρτη αν συμπεριλάβουμε τις ευρωεκλογές – το ίδιο έργο, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας αύξανε το ποσοστό της, ειδικά στους ψηφοφόρους της νέας γενιάς σύμφωνα με τις μετρήσεις της κοινής γνώμης. Ηδη ήταν η πιο δημοφιλής πολιτική αρχηγός.

Στη νέα εξίσωση το ΠαΣοΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μπουν στο περιθώριο, προκειμένου να καλλιεργηθεί το νέο δίπολο: οι δυνάμεις της λογικής έναντι των δυνάμεων του ανορθολογισμού. Το ερώτημα που αρχίζει να αναδύεται είναι «ομαλότητα ή περιπέτειες;», εξ ου και χρειάζεται ένας ισχυρός, αντισυστημικός, εκπρόσωπος του κινδύνου «μπαχαλοποίησης».

Το ΠαΣοΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν κυβερνήσει και χάσει προ πολλού το τρένο του αντισυστημισμού, αν υποθέσουμε ότι ήθελαν να ανεβούν σε αυτό, γι’ αυτό δεν εισπράττουν τίποτα από τη διαμαρτυρία για τα Τέμπη.

Η Κωνσταντοπούλου όμως είναι άλλη περίπτωση. Πλασαρίστηκε ξανά στο πολιτικό σκηνικό σχηματίζοντας καρδούλες, με το σύνθημα «ούτε δεξιά ούτε αριστερά», μόνο μπροστά. Ολες οι φυλές των διαμαρτυρομένων χωρούν στο κόμμα της, κανένας δεν περισσεύει. Ακόμα και αν δεν διαρκέσει η δημοσκοπική της άνοιξη, η παρουσία της υπογραμμίζει τη ρευστότητα του εκλογικού σώματος, που μπορεί να ακυρώσει ακόμα και τους πιο μελετημένους σχεδιασμούς.

Αν του βγει για άλλη μία φορά το χαρτί του Πρωθυπουργού, έχει καλώς. Αλλά η διάρρηξη του μετώπου της λογικής έχει μεγάλο ρίσκο, το οποίο ενδέχεται να καταλήξει σε περαιτέρω θρυμματοποίηση του κομματικού συστήματος και άρα σε παρατεταμένη ακυβερνησία της χώρας ή σε συνεχείς εκλογές, αν δεν μπορέσει να σχηματιστεί κυβέρνηση. Αυτός ο κίνδυνος προβληματίζει πολλούς, εντός και εκτός της ΝΔ.