Η Ιστορία είναι «η τέχνη τού να θυμόμαστε αυτό για το οποίο είμαστε ικανοί». Ικανοί για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο. Ετσι όρισε την Ιστορία ο Πατρίκ Μπουσερόν, ο 54χρονος καθηγητής στο Κολέγιο της Γαλλίας, ένας από τους καλύτερους μεσαιωνολόγους σήμερα, στη διάρκεια ενός γεύματος στη Γαλλική Πρεσβεία. Κάνοντας αναφορές στη φιλόσοφο Χάνα Αρεντ, αλλά και στον Κορνήλιο Καστοριάδη, ο Μπουσερόν μίλησε επίσης για τη γενεαλογική αφήγηση που μας συνδέει όλους με τους αρχαίους Ελληνες αλλά και για το ότι η Ιστορία είναι υπόχρεη στη νεότητα. Μας θύμισε έτσι την κεντρική ιδέα του εναρκτήριου μαθήματός του στο Κολέγιο της Γαλλίας, ότι με την Ιστορία διασώζουμε τον χρόνο («Τι μπορεί να κάνει η Ιστορία», εκδόσεις Πόλις, μετάφραση Γιάννης Μπαλαμπανίδης).
Το τελευταίο βιβλίο του Μπουσερόν, που μόλις κυκλοφόρησε στη Γαλλία, με τίτλο «La trace et l’aura» (Το ίχνος και η αύρα), έχει ως θέμα του τον Αγιο Αμβρόσιο του Μιλάνου και πώς η «μνήμη» του οργανώνει την κοινωνική και πολιτική ζωή της πόλης. Τον ρώτησα πώς ένα τόσο μακρινό θέμα αφορά τη σύγχρονη προβληματική για την Ιστορία. Μου είπε ότι πριν απ’ όλα είναι μια υπεράσπιση του επαγγέλματος του ιστορικού, δηλαδή η έρευνα, η μελέτη των αρχείων και των τεκμηρίων. Δεύτερον, η μελέτη ενός «μακρινού» θέματος μας δείχνει τι σημαίνει να δρούμε στο όνομα του παρελθόντος και πώς αυτή η επίκληση του παρελθόντος μπορεί να φαλκιδεύει το παρόν. (Εμείς οι Ελληνες το ξέρουμε αυτό πολύ καλά.) Και, τρίτον, ότι το παρελθόν και τα μνημεία του δεν είναι απόλυτα χειραγωγήσιμα. Υπάρχει πάντοτε μια πλευρά που μας ξεφεύγει.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
