Η κινητικότητα που εκδηλώνεται μετεκλογικά στον χώρο της Κεντροαριστεράς ήταν αναμενόμενη. Το πενιχρό εκλογικό αποτέλεσμα όλων των σχηματισμών της επιταχύνει τις διεργασίες. Ποιο το πρόβλημα;

Το κεντρικό πρόβλημα είναι η απουσία εναλλακτικής πειστικής πρότασης για την πορεία της χώρας. Πρότασης, προτάγματος και κομματικής έκφρασης που θα ξαναδώσει προοπτική και ελπίδα σε μια νέα κοινωνική πλειοψηφία και θα κερδίσει μια πολιτική πλειοψηφία στον δημοκρατικό χώρο. Οι πρόσφατες ευρωεκλογές κατέδειξαν ακριβώς αυτό: ενώ καταρρέει η κυβερνητική παράταξη δεν υπάρχει από την απέναντι πλευρά μια ισχυρή εναλλακτική. Σε τέτοιον βαθμό που παρά το 28% της ΝΔ, ποσοστό που δεν εξασφαλίζει κυβερνησιμότητα, να υπάρχουν στο Μαξίμου σκέψεις για πρόωρες εκλογές που ελλείψει αντιπάλου ίσως ανανεώσουν την κυβερνητική θητεία.

Ποια τα δεδομένα; Μια μεγάλη πλειοψηφία στον προοδευτικό χώρο προκρίνει την ανάγκη συγκλίσεων. Είναι απαίτηση των καιρών. Δεύτερον, υπάρχουν ήδη σημαντικά προγραμματικά πεδία όπου υπάρχει σύγκλιση, συναντίληψη και ωσμώσεις, όπως υπάρχουν και διαφορές. Τρίτον, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα του χώρου διέρχονται μια κρίση που ωθεί πολλά στελέχη τους να αναζητούν την υπέρβαση σε ευρύτερα συμπεριληπτικά σχήματα. Την ίδια στιγμή άλλα στελέχη και παράγοντες ανησυχούν ότι το πέρασμα σε μεγαλύτερες «πίστες» θα τους ξεπεράσει, ή αναζητούν διεργασίες στα «μέτρα τους». Η προτεραιοποίηση του ελέγχου των υφιστάμενων κομματικών μηχανισμών από τις σημερινές ηγεσίες προστίθεται στα εμπόδια.

Οι κίνδυνοι. Η «πασοκοποίηση» του προοδευτικού χώρου είναι ένας από τους κινδύνους. Η έλλειψη δυναμικής ανάκαμψης του ΠαΣοΚ, παρά τις διαδοχικές αλλαγές ονομασίας, και παρά την κατάρρευση αρχικά του ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια της ΝΔ, δεν οφείλεται μόνο στην τακτική της ηγεσίας του ΠαΣοΚ τα πρόσφατα χρόνια αλλά κυρίως στη δικαιολογημένη αρνητική εγγραφή του φαινομένου ΠαΣοΚ στη συνείδηση του μεγαλύτερου μέρους του προοδευτικού κόσμου. Μέσα στο ίδιο το ΠαΣοΚ υπάρχει συνείδηση αυτής της αρνητικής υποθήκης από μέρος των στελεχών που ευνοούν διεργασίες σύγκλισης της Κεντροαριστεράς.

Ωστόσο, ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η διαιώνιση του κεντρικού προβλήματος που μένει να απαντηθεί. Οι απαντήσεις για τα φλέγοντα προβλήματα που οξύνθηκαν με τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη, και αφορούν κυρίως το εισόδημα, όσο εύστοχες και αν είναι, θα συνεχίσουν να μην είναι πειστικές όσο απουσιάζει ένα ευρύτερο σχέδιο για την οικονομία, που θα δίνει απαντήσεις μέσα σε ένα δύσκολο και επιδεινούμενο διεθνές πλαίσιο που διαμορφώνεται.

Το στοίχημα και η επιτυχία της σύγκλισης υπαρκτών και νέων δυνάμεων στον προοδευτικό χώρο θα εξαρτηθεί από μερικά βασικά στοιχεία. Θα υπερβεί τις υπάρχουσες καταστάσεις και τα βαρίδια και αρνητικές εγγραφές που τα συνοδεύουν, και θα αποτελέσει κάτι πραγματικά φρέσκο και νέο; Θα δίνει με τις μεγάλες απαντήσεις σε μεγάλα ζητήματα νέα προοπτική και ελπίδα για μια άλλη πορεία της χώρας και άρα θα είναι πιο πειστικό εγχείρημα από τους υπάρχοντες σχηματισμούς, υπερβαίνοντας τόσο λαϊκισμούς όσο και «αιτήματα» της διαπλοκής; Θα εμπλέξει στις σχετικές διεργασίες ευρύτερο κόσμο, πέρα από υπαρκτούς μηχανισμούς και προσωποπαγείς καταστάσεις;

Ο κύριος Γιώργος Τσίπρας είναι πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.