Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πολυσυζητημένη επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού στο Ισραήλ και οι συζητήσεις που είχε – πέραν όλων των άλλων – και για μια στενότερη στρατιωτική συνεγασία έχει την αυτονόητη σημασία της. Τη στιγμή μάλιστα που συνέβη λίγες ημέρες πριν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοινώσει στη Βουλή ένα ιδιαίτερα σημαντικό νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα, επισημαίνοντας την εμπλοκή του Ισραήλ στην ανάπτυξη του θόλου αντιβαλλιστικής και αντι-drone άμυνας, καθώς και στην επικείμενη ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ.
Χωρίς παράλληλα να παραβλέπεται ότι το Ισραήλ έχει πλέον ανοικτό μέτωπο με την Τουρκία, με ό,τι αυτό μπορεί να υποδηλώνει και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά και για τη στήριξη του πανίσχυρου εβραϊκού λόμπι στη Ουάσιγκτον, καθώς και για την άμεση πρόσβαση Νετανιάχου προς τον ομοϊδεάτη του Ντόναλντ Τραμπ. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι είναι αυτός ακριβώς ο Νετανιάχου που διατηρεί ανοικτή την πληγή του Μεσανατολικού με τις συνεχιζόμενες επιθέσεις στη Γάζα και στον Νότιο Λίβανο.
Και είναι χαρακηριστική της αντίληψης των πραγμάτων που επικρατούν στην ισραηλινή κυβέρνηση την περίοδο αυτή η δήλωση του ακραίου υπουργού Αμυνας ότι οι νέες επιχειρήσεις στη Γάζα έχουν στόχο «την κατάληψη μεγάλων εκτάσεων που θα προστεθούν στις ζώνες ασφαλείας του κράτους του Ισραήλ», ενώ παραμένουν πάντα υπό κράτηση 59 ακόμη όμηροι και υπολογίζεται ότι 24 από αυτούς είναι ήδη νεκροί, με αποτέλεσμα να ξεσπούν καθημερινά στην Ιερουσαλήμ τεράστιες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.
Aπτόητος όμως ο Νετανιάχου και παρά την καταδίκη του από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, με την έκδοση εντάλματος για τη σύλληψή του, επισκέφτηκε την περασμένη εβδομάδα τη Βουδαπέστη του γνωστού ακροδεξιού Βίκτορ Ορμπαν, η χώρα του οποίου έχει υπογράψει τη διεθνή σύμβαση του Διεθνούς Δικαστηρίου και θα έπρεπε θεωρητικώς να τον συλλάβει.
Ετσι όμως ο Νετανιάχου παρατείνει ατάραχος την παραμονή του στην πρωθυπουργία, προκειμένου να αποφύγει τις καταδίκες για σειρά σκανδάλων στα δικαστήρια.
Το ωραίο είναι μάλιστα ότι όλα αυτά έδωσαν την ευκαιρία στον γνωστό μας φιλοδημοκρατικό ηγέτη, τον πρόεδρο της Τουρκίας Ερντογάν, να καταγγείλει ανοικτά τον Νετανιάχου ότι θα επιταχύνει τη γενοκτονία στη Γάζα και θα εντείνει τις δραστηριότητές του με στόχο την αποσταθεροποίηση άλλων χωρών της περιοχής.
Ευχήθηκε μάλιστα «ο Θεός να καταστρέψει το Ισραήλ»! Ποιος; Αυτός που έχει επιβάλει ένα σκληρό αυταρχικό καθεστώς στη χώρα του, με πρόσφατο εγχείρημα τη σύλληψη του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης και τις συνεχιζόμενες επιθέσεις κατά των Κούρδων της Συρίας, ενώ και το Ισραήλ εξαπέλυσε επίθεση εναντίον της αεροπορικής βάσης στη Χομς και εναντίον του Κέντρου Επιστημονικής Ερευνας της Δαμασκού, που εξυπηρετούσε σκοπούς του προγράμματος ανάπτυξης πυραύλων και χημικών οπλων. Αυτοί είναι λοιπόν οι γείτονές μας και ως γνωστόν καμία χώρα δεν επιλέγει τους γείτονές της.
Το πρόβλημα όμως είναι με ποιον τρόπο τους αντιμετωπίζεις, ώστε να αποφύγεις να εμπλακείς και εσύ στους εξαιρετικά επικίνδυνους σχεδιασμούς τους, σε μια εποχή που διεθνώς έχουν έλθει τα πάνω κάτω και οι σταθερές του παρελθόντος έχουν ανατραπεί.
