Δεν με ενδιαφέρει, όπως και κανέναν δημοκρατικό πολίτη, ποια είναι ακριβώς η συμπεριφορά του κ. Κουφοντίνα στις φυλακές. Αν μιλάει στον πληθυντικό στους φύλακες, εκκλησιάζεται ή εργάζεται αόκνως. Γιατί η συμπεριφορά ενός βαρυποινίτη στις φυλακές είναι ένας από τους όρους για να λαμβάνει άδειες εξόδου μετά τη συμπλήρωση κάποιων ετών στο σωφρονιστικό ίδρυμα. Ο άλλος, που είναι ο πλέον ουσιώδης, προϋποθέτει ότι το αρμόδιο συμβούλιο έχει τη βεβαιότητα ότι ο κρατούμενος δεν θα επιχειρήσει να αποδράσει και κυρίως ότι δεν είναι επικίνδυνος να επαναλάβει τις αξιόποινες πράξεις για τις οποίες καταδικάστηκε. Στην προκειμένη περίπτωση, ότι ο εκτελεστικός αρχηγός της τρομοκρατικής οργάνωσης 17Ν δεν θα επιχειρήσει τη δωδέκατη δολοφονία του στο όνομα της όποιας επανάστασης έχει μέσα στο κεφάλι του.
Ο καταδικασμένος έντεκα φορές σε ισόβια Κουφοντίνας σε καμία συνέντευξή του, αλλά ούτε και στο περιβόητο βιβλίο του, δήλωσε μετανιωμένος ή ζήτησε συγγνώμη από τις οικογένειες των θυμάτων του, αλλά ούτε αποκήρυξε την τρομοκρατία ως πολιτική πράξη. Εξακολουθεί να δρα και να μιλά ως πολιτικός κρατούμενος! Σε αυτόν τον άνθρωπο που κρατείται για έντεκα δολοφονίες έδωσαν, χρονιάρες μέρες, οι Αρχές μία ακόμη άδεια εξόδου. Αυτή τη φορά εξαήμερη, αίροντας μάλιστα τους περιορισμούς στις μετακινήσεις του καθώς του επετράπη να πραγματοποιεί όσες βόλτες τραβά η όρεξή του εντός Αττικής!
Και τι έκανε ο Κουφοντίνας, ηθελημένα ή αθέλητα, με τις ευλογίες της αστικής Δικαιοσύνης, την οποία, αν και πυροβολούσε, επικαλούνται διαρκώς αυτός και η δικηγόρος του; Προέβη στην πιο ακραία πρόκληση. Περιδιάβαινε με τη συνοδεία του γιου του και άλλων «επαναστατών» στα μέρη του κέντρου της Αθήνας όπου κάποτε αυτός και η οργάνωσή του δολοφονούσαν πολίτες της Ελληνικής Δημοκρατίας. Εντρομοι οι περαστικοί τον είδαν να σουλατσάρει στη Σόλωνος και στη Σταδίου και στο Σύνταγμα, στη γειτονιά όπου έπεσαν νεκροί ο Θάνος Αξαρλιάν, ο Παύλος Μπακογιάννης και ο Μιχάλης Βρανόπουλος. Ο εκτελεστής μετά την επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος κατέληξε σε μπαρ των Εξαρχείων όπου συνευρέθη με φίλους του.
Η Δημοκρατία δεν εκδικείται, ακόμη και τους εχθρούς της. Δεν τους δίνει όμως το δικαίωνα να τη δολοφονούν. Ακόμη κι αν κανείς δεν υιοθετήσει τους μελετητές του χώρου της αναρχοτρομοκρατίας που ισχυρίζονται ότι ο Κουφοντίνας παίζει έναν άτυπο, ηγετικό όμως, ενοποιητικό ρόλο του χώρου, υπάρχει ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος. Σε συμβολικό επίπεδο ο Κουφοντίνας με τις άδειες και τις δημόσιες εμφανίσεις του επιχειρεί μεθοδικά να επιβάλει ως κανονικό το αδιανόητο: ότι μπορεί να ζει αμετανόητος ανάμεσά μας. Μπορεί;