Η «ξακουστή Τουρκία» του Ερντογάν

Μπορεί στην εφετινή επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης να κυριάρχησε, ακόμα και στο τελευταίο χωριό, το γνωστό εμβατήριο «Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα», από την άλλη πλευρά του Αιγαίου όμως μας ήλθε ένα άλλο μήνυμα, που μπορεί να μην ακούστηκε, ωστόσο υλοποιήθηκε. Πρόκειται για το «Τουρκία ξακουστή του Ερντογάν η χώρα». Ξακουστή βέβαια όχι για τις ιστορικές της περγαμηνές, όπως εκείνες της Μακεδονίας, αλλά για την απειλητική της συμπεριφορά απέναντι στην Ελλάδα. Και ενώ τη σημαδιακή ημερομηνία της 25ης Μαρτίου επέλεξε η Αγκυρα για να προχωρήσει στην προκλητική και επικίνδυνη παρενόχληση του αεροσκάφους του έλληνα πρωθυπουργού, δεν υπήρξε καμία απολύτως διαμαρτυρία στο επίπεδο της κοινής γνωμής, η οποία προφανώς, ακόμα και την ημέρα της εθνικής επετείου, συνεχίζει να επιμένει ότι ο μοναδικός κίνδυνος για τη χώρα μας είναι ο αλυτρωτισμός των Σκοπιανών. Καταλήγει κανείς έτσι δυστυχώς στο συμπέρασμα ότι οι Τούρκοι μάς έχουν πάρει χαμπάρι και ανενόχλητοι πολλαπλασιάζουν καθημερινά τις προκλήσεις τους.

Προφανές είναι ότι προτιμούμε να ζούμε με τους μύθους (άλλωστε εμείς τους καθιερώσαμε από αρχαιοτάτων χρόνων) παρά να αντιμετωπίζουμε τη σκληρή πραγματικότητα. Οπως συνέβη πρόσφατα με τη συμμετοχή του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών στην τριμερή της Ιερουσαλήμ, η οποία ερμηνεύθηκε ως πλήρη στήριξη της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία. Μόνο που την ίδια ημέρα στην Ουάσιγκτον ο απερίγραπτος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωνε την αναγνώριση των Υψωμάτων του Γκολάν, που κατέκτησαν οι Ιραηλινοί το 1967 ως ισραηλινό έδαφος, σε πλήρη αντίθεση με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και των αποφάσεων του ΟΗΕ. Ενα ακόμα προεκλογικό δώρο στον σκληροπυρηνικό Νετανιάχου (ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη μετά την απαγγελία εις βάρος του σειράς κατηγοριών για διαφθορά) που υπογράμμισε με την προσωπική του παρουσία ο κ. Πομπέο, μετά και τη μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ, προ μηνών.