Οι πολιτικές συνθήκες δεν είναι οι καλύτερες. Τα κύματα αμφισβήτησης απέναντι στην κυβέρνηση διατηρούνται ισχυρά, για να μην πούμε ότι θεριεύουν. Αντιστοίχως πιέζονται και τα θεωρούμενα συστημικά κόμματα της αντιπολίτευσης, ιδιαιτέρως όσα έχουν κυβερνήσει ή συμμετάσχει στη διακυβέρνηση της χώρας στα χρόνια της μακράς μεταπολίτευσης.
Αντιθέτως, όπως οι πρόσφατες έρευνες των διαθέσεων της κοινής γνώμης φανερώνουν, ενισχύονται οι αμιγώς αντισυστημικές, λαϊκιστικές και ανορθολογικές κατά βάση δυνάμεις, οι οποίες διακρίνονται για τον καταγγελτικό τους λόγο, την εχθροπάθεια που εκπέμπουν και την αδυναμία να περιγράψουν ολοκληρωμένες πολιτικές και σχέδια για τη χώρα.
Εσχάτως, με αφορμή και τις μαζικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας στα δίχρονα του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών, φαίνεται να παίρνει σάρκα και οστά ένα κύμα κοινωνικής αντιπολίτευσης το οποίο επιτείνει την ατμόσφαιρα αμφισβήτησης απέναντι στη μακρά πια νεοδημοκρατική διακυβέρνηση, χωρίς ωστόσο να είναι κανείς ακόμη σε θέση να κατανείμει τη δυναμική του υπέρ τού ενός ή του άλλου κόμματος της αντιπολίτευσης.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ευνοούνται σε αυτή τη φάση οι αντισυστημικές εκδοχές της πολιτικής ζωής, αλλά τίποτε δεν εγγυάται τη διάρκειά τους στον χρόνο. Πολύ περισσότερο όταν στο παρασκήνιο κυκλοφορούν φήμες για διεργασίες προς την κατεύθυνση νέων πολιτικών εκφράσεων, πέρα και έξω από τα υπάρχοντα πολιτικά και κομματικά σχήματα. Περιττό να σημειώσουμε ότι όλη αυτή η ατμόσφαιρα αντισυστημισμού ενισχύεται και από την επίδραση που ασκεί παγκοσμίως και ιδιαίτερα στην Ευρώπη η αλλοπρόσαλλη, με αντισυστημικά χαρακτηριστικά, διακυβέρνηση Τραμπ.
Ολο αυτό το νεοσυντηρητικό κύμα αμφισβήτησης των μεταπολεμικών κανόνων και των κυρίαρχων έως τώρα διεθνώς πολιτικών δυνάμεων, σε συνδυασμό με την εύνοια που η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ αντιμετωπίζει τις αυταρχικές εκδοχές διακυβέρνησης, επηρεάζει την αναδιάταξη των δυνάμεων υπέρ των αντισυστημικών εκδοχών της ελληνικής πολιτικής.
Οπως και να έχει, η ρευστότητα περισσεύει και τίποτε δεν βεβαιώνει ότι τα σημερινά δημοσκοπικά ευρήματα θα διατηρηθούν στον χρόνο. Πολλά θα εξαρτηθούν από την αντίδραση της Ευρώπης απέναντι στον νεο-τραμπισμό και τις προσαρμογές και τις αναθεωρήσεις που θα επιχειρήσουν τα θεωρούμενα ελληνικά συστημικά κόμματα για να ανταποκριθούν στις νέες πολιτικές συνθήκες που διαμορφώνονται παγκοσμίως.
Δεν είναι αδιάφορο επίσης το γεγονός ότι ήδη οι ανορθολογικές επιλογές Τραμπ, γεωπολιτικές και οικονομικές, αμφισβητούνται εντόνως τόσο εντός όσο και εκτός ΗΠΑ. Πολλοί είναι εκείνοι που σημειώνουν ότι προϊόντος του χρόνου «η φούσκα Τραμπ» θα σκάσει και ενδεχομένως να πλήξει αντί να ευνοήσει τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Ο υπουργός Οικονομικών του Κλίντον Λάρι Σάμερς θεωρεί ότι είναι υπαρκτός ο κίνδυνος η αμερικανική οικονομία να πέσει σε ύφεση επηρεαζόμενη από τις ανορθολογικές πολιτικές του νέου αμερικανού προέδρου. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η FED, η ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, αναθεωρεί συνεχώς προς τα κάτω τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας.
Ορισμένοι οικονομικοί αναλυτές διερωτώνται πώς θα βοηθήσει άραγε την αμερικανική οικονομία ενδεχόμενη κατάρρευση των οικονομιών του Καναδά και του Μεξικού εξαιτίας της πολιτικής δασμών. Και ακόμη δεν μπορούν να διακρίνουν πώς με τις «ταρίφες» μπορούν να υπερνικηθούν τα παραγωγικά, τεχνολογικά και ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα που έχουν κατακτήσει οι Κινέζοι τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Δεν είναι λίγοι λοιπόν εκείνοι που θεωρούν ατελέσφορες έως προβληματικές τις γεωπολιτικές και οικονομικές επιλογές Τραμπ και επιμένουν πως στον βαθμό που αποκαλυφθεί το κενό και σκάσει η αμερικανική πολιτική φούσκα, οι όποιες πολιτικές δυναμικές θα αλλάξουν και πάλι.
Το ζήτημα αν μέχρι τότε και στο διάστημα των δύο ετών που μεσολαβούν μέχρι τις ελληνικές εθνικές εκλογές οι εγχώριες συστημικές δυνάμεις καταφέρουν να αναγεννηθούν, να αναδιαταχθούν και να αποκτήσουν αξιόπιστα και κοινωνικώς αποδεκτά σχέδια για τη χώρα και τους πολίτες. Αλλιώς, όπως λέει και ένας παλαιός της πολιτικής, «στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, ο λαός θα επιλέξει αν θελήσει να λουστεί τις όποιες αντισυστημικές εκδοχές».
