Η ευγονική ξανάρχεται. Η ρητορική μίσους του Ντόναλντ Τραμπ

Οι κοινωνιολόγοι και οι φιλόσοφοι που παρακολουθούν τα λεγόμενα του Ντόναλντ Τραμπ σημειώνουν ότι η ρητορική του δεν είναι μόνο ρατσιστική αλλά εμπεριέχει και στοιχεία ευγονικής.

Οι επερχόμενες αμερικανικές εκλογές έλκουν το ενδιαφέρον όλων μας. Το ενδιαφέρον όμως των επιστημόνων συνυπάρχει με την ανησυχία η οποία εκπηγάζει από το ενδεχόμενο επανεκλογής του Ντόναλντ Τραμπ.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σε εκτενή δημοσκόπηση που διεξήγαγε το επιστημονικό περιοδικό «Nature» μεταξύ ερευνητών ανά τον κόσμο, το 86% (1.717 άτομα) δήλωσε την προτίμησή του στην Κάμαλα Χάρις. Το υπόλοιπο 14% μοιράστηκε ως εξής: Ντόναλντ Τραμπ (6%), δεν απαντώ (4%), κανέναν από τους δύο (4%).

Αν και η στάση του Τραμπ στο θέμα της κλιματικής αλλαγής ήταν σημαντικό κριτήριο επιλογής για τους συμμετέχοντες στη δημοσκόπηση, η ανησυχία των επιστημόνων γεννάται από τη γενικότερη άρνηση του Τραμπ να αποδεχθεί και να σεβαστεί τα επιστημονικά δεδομένα (πράγμα που φάνηκε περίτρανα στη διάρκεια της προηγούμενης θητείας του, η οποία συνέπεσε με την πανδημία του κορωνοϊού), ενώ παράλληλα έχει υιοθετήσει μια ρητορική μίσους που προμηνύει πολλά δεινά.

Οι κοινωνιολόγοι και οι φιλόσοφοι που παρακολουθούν τα λεγόμενα του υποψηφίου προέδρου σημειώνουν ότι η ρητορική του δεν είναι μόνο ρατσιστική αλλά εμπεριέχει και στοιχεία ευγονικής. Πράγματι, κατά τη διάρκεια περυσινής συγκέντρωσης οπαδών του αναφερόμενος στους μετανάστες δήλωσε ότι αυτοί «δηλητηριάζουν το αίμα της χώρας μας».

Ομοίως πριν από λίγες ημέρες δήλωσε: «Πολλοί από αυτούς δολοφόνησαν πολύ περισσότερα από ένα άτομα στις χώρες τους και τώρα απολαμβάνουν τη ζωή στις ΗΠΑ. Ξέρετε τώρα, ένας δολοφόνος, το πιστεύω αυτό, είναι στα γονίδιά τους. Και έχουμε πολλά κακά γονίδια στη χώρα μας αυτή τη στιγμή».

Δικαίως ανησυχεί τους ειδήμονες η επιστροφή της ευγονικής στον δημόσιο διάλογο. Η ψευδοεπιστήμη της ευγονικής άνθησε στις αρχές του 20ού αιώνα και κέρδισε τη συμπάθεια μέρους της κοινής γνώμης ευαγγελιζόμενη την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων μέσω της γενετικής κληρονομικότητας.

Ετσι, υιοθετήθηκαν διεθνώς βάρβαρες πολιτικές όπως η επιλεκτική αναπαραγωγή, η αναγκαστική στείρωση (ατόμων τα οποία θεωρούνταν ακατάλληλα να τεκνοποιήσουν) και η γενοκτονία. Με άλλα λόγια, αυτό που διαχωρίζει έναν ρατσιστή από έναν υποστηρικτή της ευγονικής είναι ότι ο δεύτερος δεν περιορίζεται στο να εκφράσει την απαρέσκειά του για κοινωνικές ή φυλετικές ομάδες, αλλά μηχανεύεται και τρόπους εξόντωσής τους.

Τον περασμένο αιώνα, χρειάστηκε η ανθρωπότητα να έλθει αντιμέτωπη με το Ολοκαύτωμα για να χάσει το λούστρο της η ευγονική. Και πάλι πέρασαν δεκαετίες για να πάψουν να εφαρμόζονται ευγονικές πρακτικές όπως η υποχρεωτική στείρωση, η οποία παρέμεινε εν ισχύι μέχρι και τη δεκαετία του 1970 στην κατά τα άλλα πολιτισμένη Σουηδία.

Τον 20ό αιώνα οι επιστήμονες δεν γνώριζαν ότι το DNA όλων των ανθρώπων είναι όμοιο κατά 99,9% και πως οι μικροδιαφορές μας αποδίδονται στο 0,1%. Σήμερα όμως δεν έχουμε καμία δικαιολογία για μια τέτοια οπισθοδρόμηση.

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.