ΕΙΝΑΙ συνηθισμένο – άλλωστε οφειλόμενη η αναφορά – σε κάθε δήλωση αθλητή-αθλήτριας να γίνεται εύφημη μνεία στη συμβολή της οικογενείας του σε ό,τι σημαντικό επέτυχαν. Βασικά, πρόκειται για τους γονείς, τους αφανείς αλλά πολύτιμους «πρώτους χορηγούς» στον δρόμο που ξεκινά από το παιχνίδι (όπως καθορίζεται σαφέστατα από τους ειδήμονες) μέχρι την αστραφτερή κορυφή του πρωταθλητισμού. Αναντίρρητα η επίδραση των γονιών είναι ωστική και θεμελιώδης και για την αθλητική ζωή του παιδιού.
ΕΔΩ όμως υπεισέρχεται κάτι πρωταρχικής σημασίας. Οι γονείς για να είναι δημιουργικοί χορηγοί πρέπει να γνωρίζουν τι συμφέρει ουσιαστικά και όχι περιστασιακά στα παιδιά τους, των κατηγοριών παμπαίδων-παγκορασίδων, παίδων-κορασίδων αλλά και πιο ψηλά. Η προσφορά συνοψίζεται στην τόσο χρηστική ετικέτα της «παιδοψυχολογίας». Η ευθύνη, εν προκειμένω, είναι πολυπρόσωπη. Γονείς, εκπαιδευτικοί, προπονητές και το περιβάλλον όπου ζει και αναπτύσσεται το μικρό δεντράκι. Ειδικότερα, σαφώς προσδιοριστικός είναι ο ρόλος των «Ακαδημιών» των συλλόγων. Το υλικό που διαχειρίζονται είναι εύπλαστο και ευαίσθητο.
ΠΡΟΣΦΑΤΑ έτυχε να παρακολουθήσω το πρώτο μιας σειράς σεμιναρίων για γονείς της Ακαδημίας Καλαθοσφαίρισης του Πανιωνίου (φέρει το όνομα ενός οραματιστή που έφυγε άτυχος πολύ νωρίς, του Ανδρέου Βαρίκα). Είδα πόσο έντονη και διάχυτη είναι η αγωνία για την αθλητική καθημερινότητα των παιδιών τους. Αλλά και πόσο υπεύθυνες και χρηστικές πρέπει να είναι οι απαντήσεις σε πλείστα όσα ερωτήματα για τους ανθρώπους του πάνελ (ψυχολόγων και προπονητών).
ΣΟΒΑΡΗ η συγκεκριμένη αποστολή των σωματείων. Δεν είναι μόνο ο στόχος της σωματικής ανάπτυξης αλλά ακόμη περισσότερο η πνευματική καλλιέργεια με τον πιεστικό ψυχολογικό παράγοντα. Στη μια οι γονείς και στην άλλη οι προπονητές-παιδαγωγοί. Δεν λείπει και η σύγκρουση. Γι’ αυτό πρωτεύον συστατικό προόδου η αρμονική συσχέτιση των δύο πλευρών. Εφικτό; Οχι πάντα. Προσπάθεια, ειλικρίνεια, κατανόηση και εξισορρόπηση.
ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ δοθείσης, να σημειωθεί η επαινετική εκδήλωση του τμήματος Ακαδημιών μπάσκετ του Πανιωνίου ΓΣΣ να διοργανώσει ένα τουρνουά με συμμετοχή ομάδων παίδων (γεννηθέντες του 2004) επτά συλλόγων, αφιέρωμα σε μια σημαντική μορφή του αθλήματος που έφυγε και αυτή πρόωρα από τη ζωή αλλά το αποτύπωμά της είναι ισχυρό και ευκρινές. Τον Μάκη Δενδρινό. Αθλητής και προπονητής του ιστορικού συλλόγου αλλά και άλλων ομάδων. Ιδιαίτερα όμως, προπονητής της εθνικής ομάδας μπάσκετ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 (Ατλάντα) και στο Μουντομπάσκετ (τέταρτη θέση) και στο Ευρωμπάσκετ. Οφειλή Τιμής και Μνήμης.
