Γιατί δεν ψήφισε η ΝΔ

Το ότι δεν θα ψήφιζαν οι βουλευτές του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ κείμενο του Ευρωκοινοβουλίου που ταυτίζει τον Κομμουνισμό με τον Ναζισμό, που καταδικάζει τη συμφωνία Σοβιετικής Ενωσης και Ναζιστικής Γερμανίας, με το σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ, όπως επίσης την εισβολή των Σοβιετικών στην Πολωνία και τη διά βίας προσάρτηση των χωρών της Βαλτικής, ήταν αναμενόμενο. Το ότι όμως οι Νεοδημοκράτες, πλην Μισέλ Ασημακοπούλου, δεν θα το ψήφιζαν απέχοντας ή και καταψηφίζοντας ήταν αναπάντεχο. Και ερέθισε πολλούς ορκισμένους φιλελεύθερους δημοσιογράφους και αρθρογράφους. Δικαίως αναρωτιούνται οι άνθρωποι τι είναι εκείνο που διαφοροποιεί του ευρωβουλευτές της δικής μας Κεντροδεξιάς από τη συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων τους, οι οποίοι υπερψήφισαν το κείμενο είτε ανήκουν στο Λαϊκό Κόμμα είτε στους Πράσινους είτε στη Σοσιαλδημοκρατία. Τι εμποδίζει το κατ’ εξοχήν κόμμα της φιλελεύθερης αστικής Δημοκρατίας να ξεκαθαρίσει τη θέση του απέναντι στους ολοκληρωτισμούς;

Υπάρχουν δύο παράγραφοι στο ψήφισμα που για πολλούς ερμηνεύουν τη στάση του κόμματος που κυβερνά. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και οι δύο αφορούν το ΚΚΕ: «Λαμβάνοντας υπόψη ότι σε ορισμένα κράτη οι κομμουνιστικές και ναζιστικές ιδεολογίες απαγορεύονται διά νόμου», «Καταδικάζει όλες τις εκδηλώσεις και τη διάδοση μέσα στην ΕΕ ολοκληρωτικών ιδεολογιών, όπως ο ναζισμός και ο σταλινισμός». Ποιος θέλει να ξεκινήσει καβγά με την Αριστερά, και κυρίως με το Κομμουνιστικό Κόμμα, όταν μάλιστα ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας το νομιμοποίησε άνευ όρων, αγνοώντας δηλαδή ότι στους διακηρυγμένους σκοπούς των ελλήνων κομμουνιστών είναι πάντα η κατάλυση διά της βίας του Δημοκρατικού Πολιτεύματος και η εφαρμογή της Δικτατορίας του Προλεταριάτου.
Ο Καραμανλής ήταν υποχρεωμένος σε εκείνη την πράξη. Πουθενά στην Ευρώπη τα κομμουνιστικά κόμματα δεν ήταν παράνομα, άσε που στο όνομα του κομουνιστικού κινδύνου η χώρα μόλις έβγαινε από μια σκοτεινή περίοδο, που τις άφησε ανυπολόγιστες εθνικές πληγές.