Σε ένα εκτενές άρθρο του με τίτλο «Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε την 21η Απριλίου 1967», δηλαδή το πραξικόπημα των συνταγματαρχών και την επιβολή του καθεστώτος χούντας, ο εξαίρετος πολιτικός αναλυτής φίλος Ανδρέας Δρυμιώτης επισημαίνει μεταξύ άλλων και τα εξής («Καθημερινή», 21/4):
- Αφού η Αστυνομία ήταν όργανο της χούντας, απαξιώθηκαν αυτομάτως οι αστυνομικοί και έτσι από τότε επικράτησε το αδικαιολόγητο μίσος προς την Αστυνομία («μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι»). Η «17 Νοέμβρη» και οι άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις που ακολούθησαν δολοφόνησαν πολλούς αστυνομικούς, οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με τη χούντα. Μόνο και μόνο γιατί ήταν αστυνομικοί. Οι συνέπειες από την απαξίωση της Αστυνομίας είναι καταστροφικές για μια χώρα. Το ζούμε ακόμα και σήμερα. Πόσο μίσος υπάρχει, που εκδηλώνεται με ακραία συνθήματα ακόμα και κατά του αδικοχαμένου αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη… Σήμερα παραπονιόμαστε για την ανομία. Σωστά. Αλλά η παρανομία δεν μπορεί να παταχθεί με «ευνουχισμένη» Αστυνομία.
- Στην ανώτατη παιδεία έγινε η πραγματική καταστροφή. Οι φοιτητές «εξαργύρωσαν» ή μήπως «εξαγόρασαν» τους αγώνες τους κατά της χούντας με πλήρη ασυδοσία τόσο στη φοίτηση όσο και στη συμπεριφορά τους στα πανεπιστήμια. Τα ΑΕΙ έγιναν χώροι παράνομης διακίνησης ναρκωτικών, πολιτικού ακτιβισμού, αλλά και γενικής παρανομίας. Το χειρότερο όμως είναι ότι χαλάρωσαν οι σπουδές. Υπάρχουν οι αιώνιοι φοιτητές! Από τους 702.047 οι 324.411 (το 46%) έχουν υπερβεί το επιτρεπόμενο χαλαρό όριο φοίτησης. Οι φοιτητές κάνουν ό,τι θέλουν στους χώρους του πανεπιστημίου και δεν υπάρχει σεβασμός προς τους καθηγητές τους. Το επίπεδο της ανώτατης παιδείας μπορεί να κριθεί με μοναδικό κριτήριο την εμφάνιση των κτιρίων της. Είναι για κλάματα. Αυτό που συνέβη είναι πραγματικό έγκλημα κατά του έθνους. Η σωστή παιδεία διαμορφώνει χαρακτήρες… Εμείς έχουμε καταφέρει να την απαξιώσουμε.
- Η χούντα επιβεβαίωσε το ρητό «Η εξουσία διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα». Είχαν την απόλυτη εξουσία και έκαναν ό,τι ήθελαν χωρίς να λογαριάζουν κανέναν. Μπορεί οι πρωτεργάτες να πέθαναν φτωχοί, αλλά οι συνεργάτες τους έγιναν πολύ πλούσιοι. Και επειδή το τανγκό χορεύεται από δύο, εκπαιδεύτηκαν οι διαφθορείς επιχειρηματίες και συνέχισαν τις πρακτικές τους με τους πολιτικούς που ακολούθησαν. Ο χρηματισμός των χουντικών ξεχάστηκε, αλλά ρίζωσε στην επιχειρηματικότητα της χώρας.
- Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η χούντα με την ακροδεξιά προέλευση και ιδεολογία της κυνήγησε, βασάνισε και εξόρισε στην πλειονότητα τους αριστερούς. Μετά το τέλος της δικτατορίας το 1974 επήλθε η πλήρης απενοχοποίηση της Αριστεράς και όχι μόνο. Στην πραγματικότητα έγινε και θυματοποίησή της. Εκεί που μέχρι το 1967 η αναφορά στην Αριστερά γεννούσε συνειρμούς για τον αχρείαστο συμμοριτοπόλεμο, τα κονσερβοκούτια και το παιδομάζωμα, ξαφνικά ξεχάστηκαν όλα αυτά. Αυτοί που δεν τολμούσαν να εκδηλωθούν ήταν πλέον οι δεξιοί, οι οποίοι ένιωθαν ένοχοι για τις πράξεις της χούντας.
Αυτά τα μεταξύ άλλων αρνητικά κληροδοτήματα της 21ης Απριλίου παραμένουν αναλλοίωτα, δηλητηριάζουν την ελληνική κοινωνία και καθιστούν χολή τη δημοκρατία μας. Και το χειρότερο: Για πολλούς θεωρούνται δημοκρατικές κατακτήσεις.
