Ο πολίτης θα πρέπει, πριν φτάσει στην κάλπη των ευρωεκλογών, να έχει θέσει στον εαυτόν του και να έχει απαντήσει σε δύο ερωτήματα. Το πρώτο είναι το εξής: Είναι προτιμότερο για τους λαούς της Ευρώπης να υπάρχει η Ευρωπαϊκή Ενωση ή όχι; Και μετά, ασχέτως με την απάντηση που ο καθένας θα δώσει, θα πρέπει να απαντήσει και στο δεύτερο ερώτημα: Εφόσον η Ευρωπαϊκή Ενωση υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει, τα εθνικά συμφέροντα και τα ιστορικά δίκαια της Ελλάδας εξυπηρετούνται καλύτερα με τη συμμετοχή της σε αυτήν ή θα ήταν προτιμότερη σήμερα η μεμονωμένη πορεία της χώρας μας;
Ερωτήματα βασικά, πλην όμως ακόμη και η εκφορά τους δημιουργεί μια αίσθηση παραλόγου. Γιατί κανένας δεν θα ήθελε ούτε καν να φανταστεί πώς θα ήταν η Ευρώπη σήμερα εάν, σε έναν κόσμο μεγάλων ανακατατάξεων και επικίνδυνης γεωοικονομικής και γεωστρατηγικής ρευστότητας, οι επί μέρους χώρες της δεν ήταν ενωμένες στην ΕΕ, αλλά ακολουθούσε η καθεμιά τη δική της, ανεξάρτητη πορεία. Ακόμη πιο ακραία παράλογη φαίνεται, φυσικά, η ιδέα να ήταν η Ελλάδα μια χώρα η οποία, τη στιγμή κατά την οποία οι πάντες βρίσκονται ή προσπαθούν να βρεθούν κάτω από τη σκέπη της ΕΕ, αυτή να ακολουθούσε μια μοναχική πορεία, προσπαθώντας να επιζήσει, να προοδεύσει και να αναπτυχθεί ερήμην της ευρωπαϊκής πραγματικότητας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.