«Εποποιία»

Τι αξία μπορεί να έχει μία τσάντα; Μία σακούλα; Μία βαλίτσα; Τι σημασία έχει αν περιείχε τρεις χιλιάδες ή πέντε χιλιάδες ευρώ; Πού είναι το πρόβλημα αν πρόκειται για την αποζημίωση κάποιων που επλήγησαν από πυρκαγιές ή από πλημμύρες; Η αποζημίωση δεν ενοχλεί κανέναν. Η «μέθοδος της τσάντας με τα μετρητά» όμως, εφόσον αποδειχθεί ότι ακολουθήθηκε στη συγκεκριμένη περίπτωση (όπως έχει συμβεί στο παρελθόν και με άλλες υποθέσεις που αποτελούν κοινό μυστικό σε όσους κινούνται στον πυρήνα ή στην περιφέρεια πολιτικών κύκλων), δεν ενοχλεί απλώς. Εξοργίζει. Και πλημμυρίζει την ατμόσφαιρα με εκείνη την «κολλώδη» πολιτική δυσωδία που απωθεί κάθε σύγχρονο πολίτη.

Ενας πρώην υφυπουργός Οικονομικών που… «ήξερε τα κόλπα» λέει ότι «μοιράζαμε λεφτά με τσάντες» και έτσι κερδίσαμε τις εκλογές. «Εποποιία» απαντά ανερυθρίαστα ο, εκ του Κολλεγίου Αθηνών ορμώμενος, υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, που έκρινε ότι έπρεπε να αποδείξει τα κομματικά του διαπιστευτήρια στη Σπάρτη, παραμερίζοντας (προσωρινά;) τον πολιτικό καθωσπρεπισμό και λησμονώντας την αριστοκρατική του εκπαίδευση. Εκδηλα αμήχανος, αλλά και κυνικός. Ποιος ξέρει, ίσως να νόμιζε ότι θα τον έσωζε από τη μεγαλοπρεπή και προσβλητική γκάφα στην οποία υπέπεσε η πρωθυπουργική φιλία.