Επαλήθευση ενός λαϊκού μύθου

Στις ευρωεκλογές επαληθεύθηκε η γνωστή ιστορία με το τσοπανόπουλο που, καθώς απεχθανόταν τη μοναξιά φρουρώντας μόνο του στο βουνό το κοπάδι με τα γίδια των χωριανών του, πειραματίστηκε κραυγάζοντας ότι «έρχονται οι λύκοι», ώστε να σπεύσουν τα αφεντικά με τα ντουφέκια τους για να προστατέψουν τα ζωντανά τους. Καθώς έτσι κατάφερε να εξασφαλίσει άφθονη, έστω και προσωρινή παρέα αντί της μοναξιάς του, επανέλαβε δύο και τρεις φορές τον κάλπικο συναγερμό για τους λύκους που έρχονται παρασύροντας έτσι άσκοπα τους κτηνοτρόφους να τρέχουν στο βουνό για να σώσουν το ποίμνιό τους. Οταν όμως κάποτε πράγματι επέδραμαν οι λύκοι, μάταια κραύγαζε το τσοπανόπουλο ζητώντας βοήθεια. Τα αφεντικά του, που είχαν ξεγελαστεί τις προηγούμενες φορές από τον κάλπικο συναγερμό, αυτή τη φορά αδιαφόρησαν και έτσι οι λύκοι ανεμπόδιστα καταβρόχθισαν το κοπάδι.

Οταν λες έναν ατέλειωτο αριθμό ψευδών και δεν πληρώνεις κόστος γι’ αυτό, και το επαναλαμβάνεις και δεύτερη και τρίτη φορά όπως ο κ. Τσίπρας και η παρέα του, έρχεται η στιγμή που και αλήθεια να λες για μείωση της φορολογίας, για στήριξη των αναξιοπαθούντων και για την ανάπτυξη που έρχεται δεν σε πιστεύουν πια και σου γυρίζουν την πλάτη με το ηχηρό Βατερλό της 26ης Μαΐου. Και λογικά, όχι μόνο αυτοί που ήδη σε αποδοκίμασαν, και πολλοί ακόμα άλλοι που ξύπνησαν από τον λήθαργο τον οποίο καλλιεργούσε η αριστερή εξουσία, μαζί με τους περισσότερους απ’ όσους έμειναν ξέμπαρκοι από τα εξαφανισθέντα μικρά κόμματα και αποκόμματα, θα διευρύνουν ακόμα περισσότερο την απόσταση του πρώτου από το δεύτερο κόμμα, ώστε να εξασφαλιστεί η εθνικά απολύτως αναγκαία ευρεία αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Οχι γιατί είναι το λιγότερο κακό μεταξύ των υφιστάμενων κομμάτων, για να παραφράσω τον Τσόρτσιλ, αλλά και γιατί μόνο έτσι θα θωρακιστεί η χώρα από τις βέβαιες νέες περιπέτειες που θα είχε η διακυβέρνηση ενός ελάχιστα πλειοψηφούντος κόμματος, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν με πλειοψηφίες ενός και δύο μόνο βουλευτών.