ΑΥΤΟ το καλοκαίρι επεφύλαξε στον φίλαθλο κόσμο σειρά διεθνούς κύρους διακρίσεων (ένα κάποιο αντιστάθμισμα σε ένα ανείπωτο τραγικό συμβάν στην ελληνική κοινωνία). Οι αθλητικές επιτυχίες σε πολλά αθλήματα και αγωνίσματα παροτρύνουν τη στήλη σε ένα μακρύ ταξίδι στον χρόνο με την υπενθύμιση κάποιων στοιχείων πρωτοποριακής μορφής στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.
Η ΑΡΧΗ γίνεται με ένα γεγονός πολύ σημαντικό για την εποχή (πριν από 110 χρόνια). Γεγονός κοινωνικής σημασίας και χειραφέτησης της Ελληνίδας στον αθλητικό χώρο. Πρόκειται για τη σύσταση σε σύλλογο για πρώτη φορά τμήματος αθλητριών το 1907 στον Ομιλο Ερετών (τον αρχαιότερο εν δράσει σήμερα ελληνικό σύλλογο, 1885). Οσον αφορά τα παγκόσμια αθλήματα κωπηλασίας στην κατηγορία Νέων – Νεανίδων, την πρώτη μεγάλη διάκριση πέτυχε η σπουδαία Αντωνία Σβάιερ με το ασημένιο μετάλλιο στο σκιφ στη διοργάνωση του 1988. Συσχέτιση και αφορμή η εφετινή ανάδειξη πρωταθλητριών στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της δίκωπης λέμβου των Μ. Κυρίδου – Χρ. Μπούρμπου (του δραστήριου ΝΟ Θεσσαλονίκης).
ΔΕΝ είναι μάλλον πολλοί αυτοί που γνωρίζουν ότι ο αθλητικός πρόγονος του Λευτέρη Πετρούνια (άλλες συστάσεις δεν χρειάζονται) ήταν ο πρώτος έλληνας ολυμπιονίκης του 1896. Δηλαδή στους κρίκους πρώτευσε ο Ιωάννης Μητρόπουλος, φοιτητής Νομικής, 22 ετών. Ανήκε στον ιστορικό (αλλά στην αφάνεια, δυστυχώς, σήμερα) Εθνικό ΓΣ. Προπονητής του ο μεγάλος ταγός της Φυσικής Αγωγής Ιωάννης Χρυσάφης, τότε διευθυντής του γυμναστηρίου του Εθνικού Αθηνών (ο Μητρόπουλος κατετάγη τρίτος και στις παράλληλες μπάρες). Ο Μητρόπουλος είχε λαμπρή κοινωνική και επαγγελματική εξέλιξη (διαπρεπής δικηγόρος και καθηγητής Νομικής Σχολής).
ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ η πυραυλική εκτίναξη στον πίνακα του παγκόσμιου τένις του Στέφανου Τσιτσιπά. Βαθιές στον χρόνο οι ολυμπιακές διακρίσεις των ελλήνων αντισφαιριστών. Ας ευχηθούμε σύνδεση του 1896 με το 2020. Δύο αδέλφια οι αθλητικοί προπάτορες. Οι Διονύσης και Ξενοφών Κάσδαγλης. Ελληνες της θαυμαστής Ομογένειας της Αιγύπτου. Ο Διονύσης Κάσδαγλης κατετάγη δεύτερος στο απλό των Ολυμπιακών του 1896 και τρίτος στο διπλό. Λογαριάζεται ουσιαστικά ως Ελληνας αλλά τυπικά Αιγύπτιος, λόγω του διαβατηρίου του…
Το ίδιο συνέβη και με τον νεότερο αδελφό του Ξενοφώντα το 1906. Ωστόσο το 1896 αγωνίστηκαν και άλλοι έλληνες τενίστες, συγκεκριμένα οι αδελφοί Ακρατόπουλοι, οι Κ. Πασπάτης (τρίτος), Ψ. Πετροκόκιννος, Ε. Ράλλης και άλλοι. Μεγάλο του κύμα στους Β’ εν Αθήναις Ολυμπιακούς του 1906 με τη συμμετοχή για την Ελλάδα σαράντα, περίπου, αθλητών και αθλητριών. (Επεται Συνέχεια)
