Ο απολογισμός για μια ολόκληρη χρονιά δεν μπορεί να είναι νηφάλιος. Ακόμα κι αν η απόσταση από τα γεγονότα έχει αρχίσει να μακραίνει, η αίσθηση των γεγονότων παραμένει ζεστή. Ειδικά όταν η χρονιά που φεύγει ήταν η θερμότερη όλων των εποχών για τον πλανήτη που έζησε ακραία φυσικά φαινόμενα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του, σαν τη μεταβολή θερμότητας στην ελληνική Βουλή που με τόση πανσπερμία κομμάτων και υπο-ομάδων, δεν ξέραμε ποια έδρανα ανήκουν πού, από πάνω ως κάτω στο Κοινοβούλιο.

Κάθε χρονιά άλλωστε, καθώς βρίσκεται στην πόρτα της εξόδου, αγκαλιά με την πραμάτεια της, έτοιμη να ανέβει στο τρένο του αέναου παρελθόντος και της κυνικής, ανθρώπινης λήθης, τη χαρακτηρίζουν οι αρνητικές ειδήσεις. Είναι το λεγόμενο factfullness, για το οποίο είχε γράψει το ομώνυμο βιβλίο ο Χανς Ρόσλινγκ, αναδεικνύοντας τη σταθερή σχέση μας με τις αρνητικές ειδήσεις. Αυτές μεταδίδουν τα ΜΜΕ, αυτές θέλει και καταναλώνει το κοινό.

Πέφτει ένα αεροπλάνο, breaking news. Προσγειώνονται όλα τα υπόλοιπα, no news.

Ακρίβεια, γυναικοκτονίες, σχολική βία, φωτιές και πλημμύρες, η άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη, η νίκη του Τραμπ. Ακόμη και η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ ή η έκπτωση του Κασσελάκη, για κάποιους ανήκουν στις αρνητικές ειδήσεις, όπως για άλλους η σταθερή πρωτιά της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις από την εποχή που δεν είχε καν υπάρξει COVID-19.

Το σίγουρο είναι ότι η Χρονιά του Δράκου, σύμφωνα με το κινεζικό ωροσκόπιο, είχε δράκους για κάθε γούστο και όντως αποδείχθηκε έτος μετασχηματισμού, όπως έλεγαν οι τότε προβλέψεις και ερμηνείες του ιδιόμορφου ζωικού αστροβασιλείου. Ο κόσμος μετασχηματίζεται σε κάτι νέο, σε κάτι άλλο, είτε με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης είτε με την ηλιθιότητα της Ανθρώπινης Αγνωμοσύνης.

Για τίποτα δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι τώρα που το 2025 κατεβαίνει στην αποβάθρα από τα βαγόνια του «μ»ετρό Θεσσαλονίκης (από πού αλλού θα ερχόταν, αν όχι από το 30ετές θαύμα), ούτε καν για το ποιον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα έχουμε ή πότε θα διαταραχθούν τα ήρεμα νερά με την Τουρκία και θα τρέχουμε να μαζέψουμε τα απόνερα από το μπαλκόνι του Αιγαίου.

Οπότε, με τόση αβεβαιότητα, τι μένει για να κάνει κάποιος έναν θετικό απολογισμό ενός έτους; Να μετρήσει τους δικούς του ανθρώπους γύρω του και αν είναι όσοι πέρυσι ή και περισσότεροι να βάλει το 2024 στις καλές χρονιές του βιογραφικού του. Αν μάλιστα είναι και Ολυμπιακός, έχει και ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο, το πρώτο ελληνικής ομάδας, οπότε τίναξε την μπάνκα και την Ευρώπη στον αέρα.