Ο ανασχηματισμός πέρασε και πολλοί λένε ότι δεν ακούμπησε, αλλά το τι τελικά μπάλα θα παίξει το νέο σχήμα που κατέβασε στο κυβερνητικό γήπεδο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα φανεί στους αγώνες. Στα χαρτιά κανείς δεν πήρε πρωτάθλημα, πόσο μάλλον εκλογές.

Στο πλάι όμως της ανασχηματικής ή και προσχηματικής επικαιρότητας που δημιούργησαν όλη την εβδομάδα οι αναμενόμενες μετακινήσεις υπουργών και ενοίκων του Μαξίμου, η Ζωή Κωνσταντοπούλου είδε την Πλεύση Ελευθερίας μέχρι και δεύτερη (Real Polls).

Είτε δεύτερη είτε τρίτη (που τη βλέπουμε πιο συχνά), το σίγουρο είναι ότι η Ζωή έχει προκαλέσει προβληματισμό σε δύο μέτωπα, ένα του ΠαΣοΚ και ένα του ΣΥΡΙΖΑ, αφού οι ψηφοφόροι που πλέουν από τα συγκεκριμένα κόμματα προς το νησί της Ελευθερίας είναι αρκετοί και διαφόρων ηλικιακών ομάδων.

Η Κωνσταντοπούλου τρεντάρει πολύ στις νεότερες ηλικίες, αλλά πλέον παίρνει αρκετούς πόντους και από τη πολύ μεγάλη πληθυσμιακά ομάδα των 65+, ενώ ακόμη και στην Google το όνομα της είχε ραγδαία αύξηση στις αναζητήσεις από τα τέλη Φεβρουαρίου και μετά. Ηρθε και η εκτός κοινοβουλευτικών και γενικότερα κοινωνικών ορίων ατάκα του Δημήτρη Κυριαζίδη και η Ζωή είδε την κοινή γνώμη να της στέλνει καρδούλες.

Η πρώην Πρόεδρος της Βουλής επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και μετέπειτα υποψήφια με τη Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, είναι εμφανές ότι παρά την ισχνή και αναιμική εκκίνηση του κόμματος που ίδρυσε το 2016, την αποτυχία στις εκλογές του 2019 και την οριακή είσοδό της στη Βουλή το 2023, βρίσκεται πάνω σε ένα κύμα, το οποίο από τη μία τρομάζει όσους επιζητούν την κανονικότητα και από την άλλη ερεθίζει όσους πιστεύουν στη δύναμη του αντί.

Οχι του περιοδικού της Αριστεράς, το οποίο είχε πρωταγωνιστήσει και στο σκάνδαλο Κοσκωτά με τις επιθέσεις προς τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά στον παγκόσμιας εμβέλειας αντισυστημισμό, ο οποίος έχει απλώσει τα πλοκάμια του σε κάθε δημοκρατικό έδαφος του πλανήτη.

Το ερώτημα είναι η υπάρχουσα φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία ενδεχομένως σε ακόμη δύο χρόνια διακυβέρνησης να συνεχιστεί, πόσο παραπάνω θα πριμοδοτήσει εναλλακτικές όπως της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που κινούνται στην κορυφογραμμή του (αντι)συστήματος. Και τι προτίθεται να κάνουν όποια κόμματα δηλώνουν πυλώνες σταθερότητας και ευρωπαϊκής προοπτικής για τη χώρα;

Ειδικά για κάποια, δεύτερη ζωή δεν θα έχει.