Δεν ανήκω στους συστηματικούς αναγνώστες των ψηφιακών ή έντυπων εκδόσεων της «Athens Voice», γνωρίζω όμως το Μέσο, όπως επίσης και τον διευθυντή και δημιουργό του, Φώτη Γεωργελέ. Εναν δημοσιογράφο καλλιεργημένο, από τους πλέον διακεκριμένους της γενιάς του, που σε όλους τους σταθμούς της σημαντικής καριέρας του δημιούργησε και διηύθυνε έντυπα που υπηρετούσαν έναν πολιτισμό ανεκτικότητας, χωρίς αποκλεισμούς, και δημοσίευαν πολιτικές απόψεις που συνήθως βρίσκονταν στον αντίποδα του εθνικισμού και του λαϊκισμού.
Στους πολωμένους μας καιρούς, ακόμα και αυτοί που πασχίζουν να βρίσκονται στην πλευρά του φωτός και της δημοκρατίας γλιστράνε σε ευκολίες και χυδαιότητες. Η «Αthens Voice» στην ηλεκτρονική της έκδοση υπέπεσε σε αποκρουστικό λάθος. Ανάρτησε σχόλιο αναγνώστη της ο οποίος στην προσπάθειά του να χλευάσει τον Αλ. Τσίπρα προσέβαλε, με βλακώδες χιούμορ, βάναυσα μια νεκρή γυναίκα. Τη δύστυχη Γκαϊνέ Κασαρτζιάν από την Αρμενία, η οποία εργαζόταν χωρίς άδεια εργασίας ως αποκλειστική νοσοκόμα και βρήκε τραγικό θάνατο όταν πήδηξε από το παράθυρο του πρώτου ορόφου του Γενικού Κρατικού Νικαίας τρομοκρατημένη από έλεγχο που επρόκειτο να γίνει. Μάνα και γιαγιά, εργαζόταν στη χώρα μας 25 χρόνια, για να βοηθά την οικογένεια που ζούσε στην πατρίδα της. Η εφημερίδα κατέβασε ταχύτατα το σχόλιο, ζήτησε με τον τρόπο που έκρινε συγγνώμη, αλλά ο πόλεμος στην ασύδοτη «δημοκρατία» του Διαδικτύου είχε ξεσπάσει. Οι φίλοι μούδιασαν, οι εχθροί ξεσπάθωσαν, σαν κύμα το θέμα πλημμύρισε τα μέσα ενημέρωσης και τις σχολιογραφικές στήλες των εφημερίδων. Το πάθος ξεχείλιζε. Ακυρώθηκαν κλεισμένες συνεντεύξεις, πολιτικές και πολιτιστικές, οι ιεροκήρυκες της πολιτικής ορθότητας και της αριστερής ορθοδοξίας έπιασαν άμβωνες. Η «Athens Voice» δεν ήταν πια ένα Μέσο που έκανε ένα λάθος, ήταν ένας εχθρός για τους εχθρούς της και ένα θύμα για τους φίλους της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
