Γνωστό είναι ότι όλο αυτό το διάστημα – και ενώ η Ευρώπη βρίσκεται εγκλωβισμένη μεταξύ δύο πολέμων, αυτόν της Μέσης Ανατολής και αυτόν της Ουκρανίας, με άδηλη την κατάληξή τους – η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν κατάφερε να υψώσει μια ενιαία φωνή, με αποτέλεσμα να επικρατήσει ένα δυσάρεστο κλίμα γενικότερης κακοφωνίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνον να βρεθούν και πάλι στο προσκήνιο, όπως συνέβη και με την Ουκρανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά την κακοφωνία να αντικαταστήσει τώρα η πολυφωνία, με τις αλλεπάλληλες επισκέψεις ευρωπαίων πρωθυπουργών στο Ισραήλ, χωρίς έναν γενικότερο συντονισμό. Προσπάθειες που περιπλέκουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση, τη στιγμή που στο εσωτερικό των κρατών-μελών οι κοινωνίες έχουν διχασθεί, ενώ ο φόβος για τρομοκρατικά χτυπήματα επηρεάζει άμεσα τις κυβερνητικές αποφάσεις. Καθώς μάλιστα όλες αυτές οι προσπάθειες δεν κατάφεραν να επιβάλουν την εκεχειρία και την κατάπαυση του πυρός.

Ετσι τώρα όλα τα σενάρια παραμένουν ανοικτά, χωρίς να μπορεί να αποκλεισθεί η ανάμειξη του Ιράν, που είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη επέκταση των πολεμικών επιχειρήσεων. Και είναι χαρακτηριστικό ότι στην τηλεδιάσκεψη που είχαν οι ηγέτες των ΗΠΑ, της Βρετανίας, του Καναδά, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας δεσμεύτηκαν να αποτρέψουν την εξάπλωση της σύγκρουσης, που όπως είναι ευνόητο αποτελεί και τον μεγαλύτερο εφιάλτη για τη Δύση. Ταυτόχρονα ο πρόεδρος της Γαλλίας κατά την επίσκεψή του στην Ιερουσαλήμ πρότεινε τη δημιουργία μιας «περιφερειακής και διεθνούς συμμαχίας», κατά το πρότυπο της συμμαχίας κατά του ISIS, για την καταπολέμηση της Χαμάς. Και ζήτησε παράλληλα να γίνει αποδεκτό το νόμιμο αίτημα των Παλαιστινίων για τη δημιουργία ενός κράτους δίπλα στο ισραηλινό. Διότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εκκρεμότητα αυτή, που συντηρείται εδώ και δεκαετίες, παρά τις αλλεπάλληλες σχετικές αποφάσεις, βρίσκεται στη ρίζα του όλου προβλήματος.

Και δεν είναι τυχαίο ότι ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ βρήκε το θάρρος να καταγγείλει ότι οι επιθέσεις της Χαμάς δεν έγιναν στο κενό, καθώς ο παλαιστινιακός λαός έχει υποστεί 56 χρόνια ασφυκτικής κατοχής και έχει δει τη γη του να καταβροχθίζεται σταθερά από εποικισμούς και να μαστίζεται από τη βία. Εκφράζοντας την ανησυχία για τις σαφείς παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού Δικαίου κατά τις ισραηλινές επιδρομές στη Γάζα. Τονίζοντας παράλληλα ότι θεμέλιο για μια πραγματική ειρήνη και σταθερότητα είναι η λύση των δύο κρατών, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, το Διεθνές Δίκαιο και τις προηγούμενες συμφωνίες. Και δεν είναι περίεργο που οι δηλώσεις αυτές προκάλεσαν τις έντονες αντιδράσεις των ακροδεξιών υπουργών της κυβέρνησης του επίσης ακροδεξιού Νετανιάχου, που ζήτησαν την παραίτηση του κ. Γκουτέρες. Οταν είναι γνωστό ότι η γενικότερη ακραία πολιτική τους και οι ωμές επεμβάσεις στη Δικαιοσύνη ξεσήκωσαν θύελλα διαμαρτυριών στο εσωτερικό του Ισραήλ. Ενώ είναι φανερό ότι η απαράδεκτη στάση τους απέναντι στους Παλαιστινίους οδήγησε στη σημερινή τραγική κατάσταση.