Πάγωσε το πανελλήνιο. Ο κατ’ ομολογία του δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, Γιώργος Ρουπακιάς, στην προσπάθειά του, απολογούμενος, να ενισχύσει την υπερασπιστική του γραμμή περί «κακιάς στιγμής», εκστόμισε κάτι φρικτό: «Ηταν μια απλή ανθρωποκτονία», είπε, «και επειδή ήταν πολιτικό ζήτημα, το μπλέξανε με αυτό και έγινε ολόκληρη ιστορία». Αυτή η δήθεν κατά λάθος φράση – μετά διόρθωσε το «απλή» -, που μοιάζει αφελής και αδέξια, μόνο με αυτά που έλεγαν στα μεταπολεμικά δικαστήρια οι κατηγορούμενοι Γερμανοί για τα φρικτά εγκλήματα του ναζισμού μπορεί να παρομοιαστεί: «Ηταν απλώς μια εντολή« έλεγαν εκείνοι! Κανείς τους δεν έκλαψε, δεν λύγισε, δεν μετάνιωσε μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων. Ανθρωποι αποκτηνωμένοι, δηλητηριασμένοι, αποχαυνωμένοι, αναίσθητοι από τον ναζισμό στέκονταν εκεί στα εδώλια αράγιστοι, το πολύ-πολύ να φόρτωναν την ευθύνη σε κάποιον άλλον. Κάθε κατηγορούμενος ήταν σαν να επαναλάμβανε μονότονα «απλώς συνέβη». Ετσι και ο Ρουπακιάς: «Μια απλή ανθρωποκτονία ήταν»! Η αποτρόπαια κοινοτοπία του κακού σε όλο της το μεγαλείο μπροστά μας πάλι…
Διάβασα με προσοχή όλη την απολογία του δολοφόνου. Μνημείο προσβολών και του στοιχειωδέστερου αισθήματος δικαίου, της κοινής, κοινότατης λογικής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
