Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου μπορεί να αποδειχτούν ιστορικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε εντείνοντας στο έπακρο όλες τις παθογένειες της μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας και αποδεικνύοντας, πέραν πάσας αμφιβολίας, τα αδιέξοδά τους.
Ως αποτέλεσμα, το αίτημα της ανάπτυξης που ήταν το ζητούμενο το 2014, όταν ήδη είχε επιτευχθεί η δημοσιονομική προσαρμογή, έχει παραμείνει εκκρεμές για μια πενταετία. Αντί για ανάπτυξη, ο ΣΥΡΙΖΑ υπερφορολόγησε τη μεσαία τάξη και τα λαϊκά στρώματα για να καλύψει τη ζημιά του τυχοδιωκτισμού του, το πρώτο εξάμηνο του 2015, αλλά και για να δημιουργήσει υπερπλεονάσματα για προεκλογικά επιδόματα της υπό διαμόρφωση πελατείας του. Ηταν η λεγόμενη πολιτική ταξικής μεροληψίας, όπως αναγκάστηκε να παραδεχθεί εκ των υστέρων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
