Καθόλου προετοιμασμένοι δεν ήμασταν οι Αθηναίοι για τους πρόσφατους, και μάλιστα ημερήσιους, περιπάτους των ποντικών στην Πλατεία Συντάγματος! Βέβαια, στη διάρκεια του καλοκαιριού το φαινόμενο δεν ήταν σπάνιο ούτε στις γειτονιές μας. Τι συμβαίνει λοιπόν; Πού βρέθηκαν όλα αυτά τα ποντίκια; Και γιατί κυκλοφορούν μέρα-μεσημέρι;
Για να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα θα ήταν καλό να δούμε τα πράγματα ψύχραιμα και να θυμηθούμε ότι οι άνθρωποι και τα ποντίκια διάγουν βίους παράλληλους, αν και κάπως συμπληρωματικούς: τα ποντίκια βρίσκονται πάντοτε εκεί που βρισκόμαστε και εμείς!
Και για να είμαστε ακριβείς, έχουν κατακτήσει τη Γη μεταφερόμενα από τους ανθρώπους. Μόνο που εμείς ζούμε υπέργεια και δρούμε κυρίως την ημέρα, ενώ εκείνα ζουν υπόγεια και προτιμούν τη νυχτερινή αναζήτηση τροφής.
Υπάρχουν πολλά είδη ποντικών αλλά αυτά που κυρίως μας αφορούν είναι δύο: το μικροσκοπικό σπιτικό ποντίκι (Mus musculus) και ο μεγαλύτερος σε μέγεθος αρουραίος (Rattus norvegicus) ή ποντικός των αγρών.
Αρουραίοι είναι αυτοί που βλέπουμε συχνά τώρα τελευταία στην Αθήνα, γεγονός που από τους αρμοδίους του δήμου αποδόθηκε στη διατάραξη που προκαλούν τα έργα του μετρό ή/και στις βροχοπτώσεις που πλημμυρίζουν τις φωλιές αναγκάζοντας τους ποντικούς να βγουν στην επιφάνεια.
Μπορεί τα παραπάνω να εξηγούν γιατί τα ποντίκια εμφανίζονται στην Αθήνα σε ακατάλληλες ώρες, αλλά δεν εξηγούν τους αυξημένους αριθμούς τους. Η αλήθεια είναι πως η υπέρμετρη αύξηση των ποντικών (σε αστικές και μη περιοχές) είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο.
Και, όπως λένε οι ζωολόγοι, ένα δύσκολο να επιλυθεί πρόβλημα λόγω (και) της υπέρμετρης γονιμότητάς τους. Ωστόσο η γονιμότητα των τρωκτικών είναι σε άμεση συνάρτηση με την προσφορά τροφής και η προσφορά τροφής στα αστικά κέντρα τείνει να αυξάνει ολοένα και περισσότερο.
Φαινόμενο που γίνεται εντονότερο σε πόλεις των οποίων ο πληθυσμός αυξάνει κατακόρυφα κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου και των οποίων οι υποδομές δεν επαρκούν, όπως συμβαίνει δυστυχώς στην πρωτεύουσά μας.
Δεν χρειάζεται λοιπόν να είναι κανείς ζωολόγος για να αντιληφθεί ότι οι κακώς κλεισμένες σακούλες σε υπερφορτωμένους κάδους σκουπιδιών που μοιραία μένουν ανοιχτοί, λειτουργούν για τους ποντικούς ως πρόσκληση σε γεύμα…
Παρά τη δυσκολία του, το πρόβλημα οφείλει να αντιμετωπισθεί γιατί οι ποντικοί δεν έρχονται μόνοι τους: είναι και φορείς σοβαρών ασθενειών (πανώλη, λεπτοσπείρωση, σαλμονέλα κ.ά.). Σύμφωνα με ανακοινώσεις ο δήμος προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα στο Σύνταγμα κλείνοντας τις εξόδους των λαγουμιών. Αλλά δεν μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει τον καρκίνο με παυσίπονα!
Ο έλεγχος του πληθυσμού των τρωκτικών χρειάζεται να είναι συστηματικός και αδιάλειπτος. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα απαλλαγούμε ποτέ από τα ποντίκια, αλλά οι όροι της συμβίωσης μαζί τους οφείλουν να τίθενται από εμάς και όχι από εκείνα.
