Είναι γνωστό παλαιόθεν ότι στην Ελλάδα όποιος ξεχωρίζει από τη μετριότητα όχι μόνο δεν εκτιμάται, αλλά τις περισσότερες φορές αντιμετωπίζεται σαν αποδιοπομπαίος τράγος. Η μνησικακία και οι θεωρίες συνωμοσίας αποτέλεσαν πάντα τα μέσα για τον εξοστρακισμό όσων τολμούσαν να υψώσουν το ανάστημά τους απέναντι στον αστερισμό των αδαών ή των μετρίων που επιπλέουν μονίμως στον δημόσιο βίο.
Αναπόφευκτα ο Β. Βενιζέλος δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Μπορεί κανείς να έχει αντιρρήσεις, ενστάσεις, ακόμα και σοβαρές διαφωνίες για πλευρές του πολιτικού ή ακαδημαϊκού βίου του. Ουδείς εχέφρων πολίτης, όμως, μπορεί να παραγνωρίσει τις γνώσεις, την αξία του και πολύ περισσότερο την καθοριστική συμβολή του, στα χρόνια της κρίσης, στη διάσωση της χώρας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
